Германија знаела дека Тито убивал политички емигранти во Германија

од Vladimir Zorba

Од писмото на еден од најголемите германски политичари по Втората светска војна, Франц Јозеф Штраус од 1982 година до тогашниот канцелар Хелмут Шмит, станува јасно дека властите во земјата знаеле дека злобната  Државна безбедност од времето на југословенскиот диктатор Јосип Броз Тито е пуштена  по  политички емигранти во странство, а особено во Германија. Штраус е лидер на ЦДУ од 1961 година до неговата смрт во октомври 1988 година. Франц Јозеф Штраус е сојузен министер за нуклеарните прашања, министер за одбрана и министер за финансии. Од 1978 до 1988 година е премиер на Баварија. Во декласифицирани писмо на Штраус до Хелмут Шмит го пишува следново: Анализата на последните настани потврдува дека југословенските служби / злобна ДС – УДБА, бел.ред. / Во Германија едноставно убиваат членовите на југословенската политичка емиграција. Штраус опишува и неколку убиства од последната година. Меѓу главните жртви на УДБА во Германија се хрватските политички емигранти, пишува загребскиот весник “Експрес”, кој го  објавува писмото на Штраус до Шмит. Помалку од една година подоцна, на 28-ми јули 1983 година, во Минхен е убиен еден од најпознатите хрватски дисиденти Стјепан Ѓурекович. 33 години подоцна, на 3-ти јули 2016 година, судот во Минхен го осуди на доживотен затвор Јосип Перковиќ, кој раководи во тоа време операцијата за ликвидирање на Ѓурекович.

Според различни извори во Германија се убиени неколку стотици противници на режимот на Тито. “Овие убиства извршени од страна на југословенските служби, се сериозно нарушување на суверенитетот на Германија и имаат опасно и негативно влијание врз мирот во земјата. Очигледно федералната влада не успеала да го натера југословенските власти да престанат со овие терористички напади кај нас, како и да ги задржи извршителите и да ги изнесе  пред судот “, пишува Штраус и додава:” Министерството за внатрешни работи во Баварија побара од федералната канцеларија да бидат преземени мерки против Југославија за запирање на југословенските терористички активности во земјата “.

Франц Јозеф Штраус го повикува Хелмут Шмит да се вклучи активно во решавањето на овој проблем.

Потсетуваме дека поранешната юјугословенска федерација СФРЈ на Јосип Броз Тито се распадна во почетокот на 90-тите години. Југословенската армија (ЈНА), која беше на покорност на властите во Белград, окупира една третина од Хрватска и започна агресија против Босна и Херцеговина. Таму беа извршени и најголемите воени злосторства, вклучувајќи и геноцид врз локалното население во Сребреница, Жепа и Горажде. Во 1998 година српската армија започна и војната во Косово, која доведе до отцепувањето на поранешната српска покраина. При отцепувањето на Република Македонија Југословенската армија изврши тотален грабеж на сите воени објекти на територијата на земјата. За време на единствен режим на диктаторот Тито се убиени стотици илјади противници на режимот. На територијата на Словенија има десетици масовни гробници каде се закопани најмалку 150 000 луѓе. Во Република Македонија во 60-тите година на минатиот век биле составени досиеја на 138 600 лица. Првиот шеф на УДБА и десна рака на Тито – Александар Ранкович, пред југословенскиот парламент од 1 февруари 1951 го соопштува  следново признание: “Во нашите затвори меѓу 1945-1951 поминале 3 777 776 затвореници и сме ликвидирале 586 000 народни непријатели.

Слични содржини