Во саботата, 18 февруари, во Минхен рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров во говорот, на клучниот состанок за безбедноста речесо тенка иронија во реплика дека Русија нема да ги симне санкциите кон Западот, додека Украина не ги исполни Минск договори.
Излезе, сепак, дека тоа не е најголемата вест на денот. Во исто време во Кремљ Владимир Путин потпиша важен декрет за Донбас – за документите кои важат “привремено” додека не се најде политичко решение на ситуацијата во одделни области на Доњецката и Луганска области на Украина и тоа врз основа на Минск договорите. Со указот се признаваат во РФ сите лични документи (акти за граѓанска состојба, пасоши, дипломи за образование, возачки права) и регистарските броеви на транспортните средства, издадени по целата територија во Украина.
Не се легализирани сепак економски документи, издадени акти од “министерствата” во Донбас, договорите помеѓу претпријатијата. Тоа автоматски би значело дека територијата е призната во РФ.
По легализацијата на економските документи логично следува признавањето на самите ДНР и ЛНР, но со тоа процесот за нивното пристапување кон РФ не завршува. Всушност двете републики не се вклучени целото рускојазично население на Донбас (Малорусија), а неговиот обид да се приклучи може да доведе до скаласта војна во регионот.
По утврдување на Донбас на “зона на рубљата”, ќе следува интензивирање на економските и производствените односи со Русија.
За последните три години во Русија пристигнале над 5 милиони украински граѓани, кои официјално се бегалци. Тие задолжително ја поминуваат на границата со проверка за евентуална припадност кон терористички организации, а потоа слободнопатуваат низ целата територија на земјата. Мнозинството од нив не избираат статус, бидејќи Украина има со Русија безвизен режим. Некои од Украинците најверојатно ќе се направи избор, ако политичката и економската криза во Украина се продлабочи.
Ова се однесува и за Русите од Донбас, со таа разлика што не по долго време, благодарение на економските врски со Русија таму економијата ќе почне да се опоравува врз основа на повторно производство.
Во Европа има две докажани и спротивставувени дипломатски школи – британската и руската. Лондон не формулира личен материјален интерес од конфликтот во Донбас додека Кремљ со полна доза безбедност ја мобилизира армија од експерти за да развијат стратегија на Русија во Донбас и таа ќе се заснова на принципот “чекор по чекор”, во целосна согласност со меѓународното право и застапени во него “принцип на самоопределување”.
Времето не работи за Киев, како и да се развиваат настаните во Донбас. Ако властите се фрлат во авантуристички крвав напад, Донбас практично веднаш ќе биде вратен во составот на Русија. Другиот начин е бавен и речиси блед, но Источна капка по капка надежите на украинските власти и на ултра-националистите дека може да се случи чудо.
Патот на Донбас кон Русија ќе биде долг. Секогаш иницијативата сепак ќе биде од “Малорусиј”, во согласност со меѓународните барања и со поддршка на Големата Русија. Нема да се случи утре, ниту оваа година. Можеби ќе поминат не помалку години. Чекор по чекор.