Јапонците се добро познати по својата мудрост. Тие ја почитуваат трпеливоста и напорна работа. Тие сакаат да ги разгледаат разцветаните цреши. За нив извонредните цвеќиња се симбол на минливоста на самиот живот – тие се убави, но нивната убавина е краткотрајна. Како и животот – лета брзо, па мораме да уживаме во него.
Додека крадецот го научи занаетот ќе поминат десет години.
Еден напишан збор вреди илјада златници.
Надвор од вишокот скромност лежи гордоста.
Здравјето е повредно од богатството.
И Конфучие не го следеше секогаш.
Дали сакате да се запознаете себеси, прашајете ги другите што мислат за вас.
Гранките што ја прават сенката не ги пресекуваат.
Кога сте жедни, премногу е доцна да ископате кладенецо.
Кога ликот на некој не ви е јасен, погледнете ги неговите пријатели.
Кога купувате нешто што не вие е потребенно, го продавате она што ви е потребно.
Ако верувате во сè што читате, подобро е да не читате.
Ако сфатите сè, тогаш сте дезинформирани.
Брзаш ли, заобиколи.
Каде што луѓето се тажни, тагувај и ти.
Љубовта може многу, но пари можат да направат сет.
Мислата генерира акција.
Мудроста и доблеста се како две тркала на количка.
Тишината е поголема од говорот.
Најмалата добра работа е подобра од најдобрата намера.
Самата цел не е важна – важен е патот на кој е постигната.
Верниот слуга не им служи на двајца господари.
Водата го движи каменот не со сила, но со упорност.
Времето поминато во смеа е време поминато со богови.
Секој прави грешки, затоа на секој молив има гума.
Сè што цути сигурно ќе венее.
Гордоста е питачот кажува дека тој не е крадец.
Добар лек има горчлив вкус.