По нападите во Париз и сега по Брисел луѓето воопшто не разбираат на каков начин владите можат да се борат против тероризмот. Истото важи и за “стручњаците”. Не е јасно како да се спротивстават на таквите дела во иднина.

Размислувањето на избирачите за тероризмот е митолошко и фолклорно. Тоа на политичарите – ист, со незначителни исклучоци.

Микроекономика на злосторството и теророт

Изгледа неверојатно, но криминалците и терористите се рационални индивидуи. Од нив не треба да се очекува дека ќе ги проценуваат шансите за успех како нормални луѓе.

Изненадувањето кај овие индивидуи е дел од пресметувањето на успехот.

Генералното меѓу организациите управувани на банда криминалци и банда терористи е дека тие не се формални и јавни, нема годишни финансиски извештаи и записите се шифрирани и скриени. Менаџирањето на овие потфати бара време и се потпира на лични односи и санкции за неизвршување на задачите.

Употребата на зборот “војна” во однос на терористите ја замаглува смислата на контра-терористичките напори. Освен во смисла на “герилска војна”, но тоа е дефиниција за методите на терористите, не на борбата со нив.

Форин полиси: 25 компании, кои се посилни и повлијателни од многу земји

Проблемот со терористите е не дека се многу, туку дека се малку, многу малку на број. Помалку од партизаните и професионалните криминалци. Бидејќи терористите ризикуваат повеќе и свесно се осудуваат на смрт. Стравот од начинот кај самите терористи е посилен.

Непосредните трошоци за спроведување на нападот се многу ниски.

Терористичкиот напад на Лондонсккиот транспортен систем од 7 јули 2005 година чини не повеќе од 1 000 фунти – за експлозивна материја, мобилни телефони за координација на активностите и ништожни транспортни трошоци. Куфер со експлозив за терористички напад за време на Светското првенство во фудбал во Германија, откриен непосредно пред да биде откриен, чинел 500 американски долари. Далечински управувана бомба чини, во Авганистан на пример, 400 долари, поефтино од смартфон како iPhone 5. Цената на автомобил-бомба е помеѓу 12 и 20 илјади долари, во зависност од автомобилот. Ременот со бомби на еден самоубиец е не повеќе од 1 200 долари. Овие вредности се потврдуваат и од анализите на нападот во Мадридското метро на 11 март 2004 година, во кој загинаа 191 лица и 1 500 беа повредени.