Москва јапреиспитува својата нуклеарна стратегија, во која на нуклеарното оружје се доделува улогата на заплашување.
Русија никогаш нема да може да го достигне потенцијалот на НАТО во однос на конвенционалните оружја, најмалку поради тоа што против неа стои пет пати помногуброен противник со неизмерно повисока економска надмоќ. Притоа, во САД се слушаат гласови за излез од Договорот за РСМД (ракети со средна и мала далечината).
Затоа не е големо изненадување, Русија да ја вади и да ја одконзервира резервната нуклеарна артилерија – големокалибарските минофрлачи „Тулпан“ и суперсилниот „Пион“, кои се ремонтираат и осовременуваат.
Самоходни минофрлачи 2С4 „Тулпан“
Советскиот 240 мм самоходен минофрлач „Тулпан“ (Лале) е од резервите на врховната команда и е вистински ветеран. Тој е развиен во 1960-тите.
Тој е толку моќен што при второто истрелување цевката се распрскала. Поради својата мала серија производство (588 единици) тоа оружје е 4 пати поскапо од 152-мм самоходен минофрлач 2C3″Aкција“. Околу 500 „Тулипани“ се наоѓаат во магацините и се складирани како оружје.
Во процесот на ремонт и поправка во „Уралвагонзавод“ минофрлачите се расклопуваат до последниот шраф, се прави дефектоскопија, деловите се подмачкуваат. Потоа повторно се инсталираат со нови таргетирани комплекси, радио станици и опрема за навигација.
Минофрлалот 2C4 Тулипан нема аналоген во светот. Истрелана ракета од ова оружје пробива покрив на засилен авионски хангар. Асортиманот од муниција е импресионирачки: муниција мини, активно-реактивни мини со зголемена далекобојност од 20 до 40 километри, корективна муниција со надворешно целесонасочување.
Тие се подготвени да пукаат со кластерски противпешадиски мини, запалувачки мини „Саида“, неутрални гранати „Фата“ и „Ресина“. При отворено истрелување на гранатите никој не може да се скрие зад зграда или ров. Во конкретниот случај не може да се пропушти дека „тулпаните“ се во состојба да истрелуваат активна-реактивна специјални муниција 3Б11 со тактички нуклеарна боеви глави со моќност до 2 килотони, кои се употребуваат за уништување непријателска бригада.
Далечните топови 203 милиметри 2С7 „Пион“
Далечинскиот самоходен артилериски 203-милиметарски топ 2С7 „Пион“ малку отстапува во калибарот на „Тулпан“, но постојано ја надминува далечината. Тој може да се спореди со линиски брод.
Далечината на обичните 133-кг оклопно-фугасни или атомски проектили достигнува до 35 километри. Со употреба на активните реактивни проектили достигнуваат 47 км. „Пионите“ сега ги поминуваат истите технички процедури како „Тулпан“, по што тие ќе бидат како нови.
Тие се изградени без ротирачка купола и имаат ограничено движење на азимутот и вертикалата. Тие се дизајнирани за масовно бомбардирање на особено важни објекти и средства за нуклеарен напад во тактичка длабочина.
Се полнат со специјален кран. Брзината на модернизираната верзија достигнува истрел на 25 секунци што за таков сериозен калибар е повеќе од доволно. Практично, не е важно кога се користи нуклеарна муниција. Досега, оваа артилерија не е тестирана во борба. По потпишувањето на CFEE, сите „Пионири“ се предислоцирани во Источната воена област.