Агресивната позиција на НАТО на меѓународната арена го става под закана мирот на европскиот континент, смета колумнистот на германското списание Der Freitag Јакоб Рајман.
Тој смета дека од моментот на завршување на Студената војна Алијансата доживува сериозна “криза на идентитетот”. Авторот нагласува дека по распадот на Организацијата на Варшавскиот пакт блокот се претворил во “остаток од минатото”. При тоа навремено распуштање на НАТО може да стане важен придонес на западните земји во случајот на мирот.
“Единствениот пат во историјата имавме шанса да почнеме универзално разоружување, да пристапиме кон сеопфатна демилитаризација” – смета Рајман. НАТО го отфрли “мировниот” пат и тоа го потврдуваат бројките: на земјите од Алијансата отпаѓаат 60% од сите трошоци во светот.
Авторот го засега и прашањето за проширувањето на НАТО на Исток. Според него, тоа “воопшто не е поврзано со заштитата на демократијата или либералните вредности” и носи агресивен карактер. Рајмон потсетува на ветувањата на поранешниот министер за надворешни работи на СРГ Ханс-Дитрих Геншер и државниот секретар на САД Џејмс Бејкер, дадени на советското раководство. Тие го уверуваа советскиот лидер Михаил Горбачов и министерот за надворешни работи Едуард Шеварнадзе дека НАТО “нема да оди на Исток”. Уште кон крајот на 90-тите години стана јасно дека усниот договор требало да се преточи во меѓународни документи.
Рајман е убеден дека Алијансата намерно бара повод за заострување на односите со Русија. Воената соработка на НАТО со Грузија и Украина, вклучување на балканските земји во орбитата на влијание на блокот предизвикува оправдана загриженост од страна руските власти.
Притоа експанзивната стратегија на Алијансата никако не е поврзана со заштита “човекови права” или “граѓанските слободи”. Авторот истакнува дека во случајот со Балканот прво станува збор за блоковкса хегемонија во Медитеранскиот регион.
Во заклучокот колумнистот повторно обрнува внимание на “агресивната природа” на Алијансата. Истовремено со неговиот основен документ -Североатлантскиот договор од 1949 година – земјите-членки се должни да придонесуваат за зајакнување на меѓународниот мир и безбедност.