Кои се ризици се кријат при отстранување на тетоважите?

од Vladimir Zorba

Од испреплетени форми и мистериозни фигури, до спортски, сексуални и фолклорни мотиви – тетоважите се различни и привлечни за мнозина. Секој 3-ти Американец и секој 7-и Европеец имаат барем по една тетоважа.

Малкумина знаат дека мастилото користено за правење на речиси сите тетоважи не е создадено за примена на човечката кожа, туку за потребите на автомобилската и печатарската индустрија.

Ниту една државна агенција не издала официјално одобрен листа на пигменти за субкутана апликација, а кожните компликации после тетовирањето се чест кожен проблем.

Иглата на стандардните апарати за тетовирање ја пробива кожата околу 100 пати во секунда и мастилото го вбризгув на длабочина од 1,5-2 милиметри, под епидермисот.

Епидермисот постојано се ажурира и чисти од застарените и непотребни површински клетки.

Ако мастилото навлегува во епидермисот, тоа ќе биде целосно одделеноа од телото за околу 3 недели. Затоа иглата поминува низ епидермисот до каде има дермис.

Болката од оштетување на ткивата и повреда на површинските нерви го активира имунолошкиот систем. Макрофагите, едни од заштитните клетки го препознаваат мастилото како туѓо тело и се обидуваат да го изедат, деактивираат и изнесат од телото.

 

Повеќето макрофаги, го проголтуваат мастилото остануваат во дермиса и не можат да го напуштат, а и така со мастилото се преземаат од фибробластите или се заглавени помеѓу колагенските влакна во кожата.

Според германско истражување од 2009 година (Experimental dermatology, 23.08.2009), 42 дена по ставањето на тетоважа, едвај 68% од користеното мастило се уште се наоѓа во тетоважата.

Останатото количество полека се разнесува низ телото од макрофагите. Со нив достигнува претежно во лимфните јазли, кои трајно им се бојосуваат со иста боја на користеното мастило. Тие сепак можат да застанат и во ткивата на црниот дроб, што го зголемува ризикот од егзацербација на достапни хепатални нарушувања.

Во Европа има мноштво мастила, применети во студио за тетовирање – задолжително е да се знае што содржи мастило и да се избегнуваат оние кои во составот имаат жива, олово, берилиум, кадмиум, арсен и др.

Токму поради овие отровни соединенија отстранување на тетоважа од кожата може да биде многу опасно. Според публикација во Journal of the American Academy of Dermatology од 2006 година, најефикасна мерка за отстранување на тетоважи вклучува ласерско остранување.Тоа го раствора мастило во поткожните слоеви и овозможува очистување. Тоа сепак создава можност опасните хемикалии да влезат и во крвната циркулација, која според авторите е честа причина за крвни труење од самиот поставување на тетоважа.

Слични содржини