Не е изненадување што Владимир Путин повторно се кандидира за претседател. И никој нема да биде изненаден кога следната пролет ќе победи на изборите. Неговиот иден мандат ќе трае до 2024 година, кога Путин е веќе 72 години. И ако тој навистина остане на функцијата до тогаш, Путин ќе владее со Русија речиси четвртина век. Не е познато, сепак, дали крајот на неговата кариера ќе биде во 2024 година. Бидејќи рускиот политички систем има особености. На пример, прашањето за последователна кандидатура на Путин или неговата последователна победа во пракса не е особено важно.

Само псевдо противници се дозволени

Кремљ има изградено елабориран систем на изборни манипулации. Во битките против Путин имаат право да се вклучуваат само одбрани противници, кои немаат апсолутно никакви шанси да победат – овој пат меѓу кандидатите се десниот популист Владимир Жириновски, стариот лидер на комунистите Генадиј Зјуганов и послушно либерал Григориј Јавлински. Сè уште избледени и политички изнемоштени лица кои не можат да ги повлечат гласачите зад себе.

Но, бидејќи дури и Кремљ  да разбере дека “победата” на Путин над оваа стара гарда би била премногу обична, беше изваден нов адут – во битката за претседателската функција се вклучи и русокосата убавица Ксенија Собчак, која е нешто како руско копија на Ким Кардашијан . Таа е ќерка на Анатолиј Собчак, поранешен градоначалник на Санкт Петербург и поранешен шеф на Путин.

Затоа претседателот и го знае нејзиното  детство. И ако кандидатот ја надвладее предизборната реторика, Путин природно ќе ја  прифати со соодветната татковска борба. Со други зборови, Кремљ држи сè под контрола.

Единствениот сериозен опозициски кандидат – Алексеј Навални – одамна беше неутрализиран од Кремљ со помош на смислена судски пресуди. Само дека дури и да биде примен до изборите, шансите на Навални не треба да се преценуваат. Бидејќи Кремљ ја контролира ситуацијата преку строго водени државни медиуми.

Изборите за градоначалник на Москва во 2013 сепак покажаа дека Навални има огромен политички потенцијал и дека би можел да ја ослабне гламурот од ореолот на очекуваната “тотална победа на Путин”. Затоа и Кремљ одлучи да ги укине овој ризик за изборите во 2018-та.

Да гласаат за Русите

Сега дилемата на Кремљ е сосема поинаква. Со цел да го зачува својот авторитет, Кремљ свесно неколку години ја засили политичката деморализација и го фрустрираше создавањето на каква било политичка опозиција. За таа цел беа искористени сите средства: фаќање на опозицијата однатре, нејзина изолација, нејзина репресија. Како резултат на тоа, руското општество денес е оптоварено со општа политичка апатија која ја обезбедува клектократијата на Путин и неговите елити.

Последните парламентарни избори пред речиси една година покажаа колку далеку ова води: луѓето – особено во големите градови – само престанаа да гласаат. Но, ова однесување, заедно со екстремно нискиот одѕив на гласачите, во моментов го заплашува Кремљ. Затоа што, дури и ако во првиот круг победи со две третини, факторите за кои станува збор ќе го намалат легитимноста на изборот.

Затоа Кремљ сега се соочува со тешката задача за мобилизирање на политички апатично руско општество без да дозволи траен и вистински внатрешно-руски политички натпревар. Се чини дека со цел да се реши оваа дилема, политехничарите на Кремљ имаат намера да го користат слоганот “Русија е тврдина опкружена со непријатели насекаде”. Ќе се каже дека Русија е загрозена од “странски непријатели” – од либералниот Запад, од Исламскиот Југ или Исток, од конспиративната МОЌ и од странските медиуми.

Затоа не треба да се прашуваме дали анти-западната реторика на Москва станува посилна или ако глобалната руска политика има уште поагресивни особини. Би било добро ако Запад ја задржал својата смиреност и рационалност. Тој не треба да реагира на намерни провокации кои ќе служат само за да обезбедат привремен висок одѕив за реизборот на Путин.

Кој ќе владее по 2024 година?

По новиот изборен успех на Путин во пролетта 2018 година, руското општество повторно ќе биде ставено во состојба на политичка демобилизација. Најдоцна за Светското првенство, анти-западното однесување на Москва повторно ќе биде неутрализирано. Потоа сепак политичката елита ќе треба да се запраша што очекува земјата од 2024 година натаму: Ќе си избере ли Путин наследник за времето по 2024-та или можеби ќе побара и потоа да остане на чело на државата? За втората опција, таа треба да го промени уставот на земјата. Не е ни чудо дали Путин и самиот е самостоен претседател. Ова ќе го спаси Кремљ дури и непријатната потреба од привремено зголемување на политичката мобилизација на руското општество на секои четири години./DW