Британската рок легенда Дејвид Боуви почина по долга борба со ракот, соопштува АФП цитирајќи официјални “Твитер” и “Фејсбук” профили на ѕвездата. “Дејвид Боуви тивко си отиде денес (недела), опкружен со семејството, по храбрата 18-месечна битка со ракот”, објавуваат по социјалните мрежи, и  како пораката повикуваат роднините на Боуви да не им  пречат во овие  тешкиот момент. Формално потврдата за смртта на пејачот беше распространето утринава.

Постот во социјалните мрежи беше потврден од синот на пејачот Данкан Џонс. Во петокот ѕвездата наполни 69 години, а заедно со тоа го издаде и 25-ти студиски албум – ‘★’ – “Црна ѕвезда” (Blackstar), кој го одбележува крајот на речиси 50-годишната кариера.

Локално.мк  потсетува дека британскиот рок пеач ја започна својата кариера во 1969, а само 6 години подоцна се  пробива и во САД. Во 2002 година BBC го рангира на 29-то место меѓу 100-те најпознати Англичани во светот. Тој е татко на режисерот Данкан Џонс.

https://youtu.be/N4d7Wp9kKjA

Дејвид Роберт Џонс е роден на 8 јануари 1947 година во лондонскиот кварт Брикстон. На 19 години тој веќе е познат како пејач Дејвид Боуви. Тој  го зема името на американскиот колонизатор Џим Боуви – еден од водачите на револуцијата во Тексас во почетокот на 19 век. Во 1967 година музичарот го  издава првиот албум, кој е именуван по него – “David Bowie”. Вистинската слава на Боуви доаѓа со вториот албум и истоимениот хит од него – “Space Oddity” (“Вселенски чудак”). Во 70-тите години Боуви  се бетонира себе си  како една од легендите на рокерската лулка во Велика Британија и САД и истовремено ја  провоцира публиката со изгледот и однесувањето. Од тоа време му е уметничко  алтерего Зиги Стардст.

Во 2004 година списанието. “Ролинг Стоун” му го  придава 39-то место во својата листа на 500-те најголеми уметници.

Боуви е еден од предводниците  на Глам рок културата, како шминка и фризури  во тоа време провоцира многу прашања во врска со неговата сексуалност.  Во интервјуа од 70-те Боуви отворено признава дека е бисексуалец, иако потоа да се оправдува, дека сè е експеримент. Неговата сопруга во тоа време, Анџела Боуви, тврди дека Боуви и вокалист на “Ролинг стоунс” Мик Џегер имале хомосексуални односи. Од Анџела тој има син – Данкан Џонс. На крајот на 70-тите Боуви почнува да експериментира со електронското труба и снима, заедно со Брајан Ено, т.н. “Берлинскиот трилогија” – албумите “Low” (1977), “Heroes” (1977) и “Lodger” (1979).

Неговиот хедонистички стил на живот го чинеше неговото здравје. Го призна нездравиот апетит за кокаин со изјавата „Еднаш во Калифорнија си го разнесов носот, но и половина мозок. Морав нешто да сторам“. Откако му беше извршена операција на срцето во 2004 година, Боуви се повлече од јавните настапи.

Во почетокот на 80-тите се снимени некои од најпопуларните за масовната публика песни на Боуви – заедно со “Квин” – “Under Pressure” и најголемиот поп хит “Let’s Dance”. Од истата деценија се и хитовите му “China girl” и “Modern Love”, како и насловните  на класиците “Dancing in the street”, заедно со Мик Џегер.

До крајот на кариерата Боуви не запира со стиловите и  експериментите, како пее и компонира во голем број жанрови на електронската музика, рок,  соул и во други варијанти. Продолжува и со развивање на алтернативни личности, како “Тенкиот бел дук”. Во 1992 година се жени за втората сопруга, моделот Иман, со која останува до својата смрт. Во 2004 година списанието. “Ролинг Стоун” му  го дава  39-то место во својата листа на 500-те најголеми уметници. Во рангирањето  за пејачи  тој е на 23-то. Уште во 1996 година Боуви е примен во Салата на славните рок-енд-рол  легенди