Спротивно на универзалните сфаќања, не секој паѓа на стандардниот секс. Некои преферираат повеќе емоционалент контакт со друго човечко суштество. Овој тип на луѓе, според сексолозите, се нарекуваат демисексуални. За нив е карактеристично да бараат силно емоционално врзување.
Демисексуалните имаат потреба од длабока и сензуална врска. За нив чувството за блискост е причина да се почувствуваат сексуално привлечени. Единствено со емоционалната врска тие би можеле да почувствуваат сексуална возбуда.
Допрва сепак терминот демисексуален може да помине низ класификација, бидејќи тој не е сексуална ориентација, туку моментално состојба или парафин (специфична сексуална потреба).
Демисексуален може да биде како хетеросексуалец, така и хомосексуален човек. Оваа потреба можат да имаат како мажите така и жените.
Според американски истражувачи, демисексуалниот парафин се совпаѓа со асексуалността. Но, додека кај асексуалните луѓе или нема никаков интерес кон интимниот живот или тој е многу мал, кај демисексуалните постои можноста за сексуална возбуда, но само во одредени случаи.
Тие треба да се чувствуваат обврзани со друг човек. Сексот за демисексуалниот човек не може да биде едноставно гимнастика. Неопходно е присуството на чувства, кои треба да се разгорат, да создада внатрешниот оган.
“Демисексуалността е сексуална ориентација, која е центрирана од страста и возбудата”, смета американската новинарка Оливија Дејвис – “Таков човек би бил заинтересиран за сексот, само ако тој е со човек кого сака. За демисексуалната личност важни се љубовта и страста “.
Повеќето луѓе почнуваме да чувствуваме сексуални привлечност уште во пубертетот. Според експертите на странскиот Independent, демисексуалните остануваат настрана од тоа. Тие потешко успеваат да го распоредат полето на интимноста, бидејќи се резервирани и недоверливи.
Демисексуалната индивидуа, без разлика дали е жена или маж, бара љубов, избегнувајќи со акутна строгост еднодневна креветска авантура. Во вкупниот случај жените го бараат својот принц на бел коњ, додека мажите својата мила и прекрасна половина. Додека не ја откријат љубовта, тие немаат ниту грам интерес да се потопуваат во интимниот живот.
Поради тоа за нив е сосема можно да се чувствуваат изолирани, додека нивните врсници почнуваат да паѓаат во периодот на честа вљубенос. Во тоа време од созревањето демисексуалниот човек се прашува дали тој исто така ќе има можност да сака и да има интимни контакти со други луѓе.
Според некои критичари поимот демисексуалност не е сексуална ориентација, туку оправдување со академски вкус. Тоа се користи од страна на луѓе кои не сакаат да даваат објаснување зошто не сакаат да имаат промискуитетен сексуален живот.
Демисексуалността може да се поврзе и со објективни медицински факти како што е ниското либидо. Тоа може да се случи по депресивни состојби, хормонален дисбаланс или лек терапија. Ниското либидо предизвикува недостаток на сексуален интерес, што е дел од објаснувањето на поимот демисексуалност.
Од другата страна има научници кои веруваат во демисексуалността како сексуална ориентација. Нивното мислење е дека овие луѓе едноставно сакаат да уживаат на длабоката романтика во љубовта. За нив не постои модерното чудо “пријатели со привилегии” или флерт во гостилницата. Само сексот треба да е поддржан со љубов.