Сексуалните повреди и недостатокот на самодоверба понекогаш го тераат човекот да избира меѓу реалноста и симулацијата. Избегнување на вистинското во интимата не е новина.
Самозадоволувањето одамна е алтернатива. Тоа не е грешка, но дефинитивно има свои негативни страни.
Долготрајниот престој во полето на сексуалната симулација може да го лиши човекот од можноста да има квалитетен сексуален живот во реалноста. Филмовите за возрасни и сексиграчките се средства за мастурбација, со кои треба да се внимава.
Откако во последните години стана мода порно сајтовите да одржуваат еротски продукции од типот риалити секс камери, во индустријата за забава за возрасни одлучија дека е време да се појави уште едно средство за самозадоволување. Тоа е изработено од латекс, има реални човечки димензии и се вика Саманта.
Интерактивниот уред “Саманта” има цел да го замени присуството на вистинската жена. Латекс секс машината зборува и може да води основен дијалог. Освен тоа таа е развиена оперативно во два режими – романтичен и семеен. Во целата нејзина механизирана суштина се инсталирани десетици сензори кои го следат начинот на допир. Ако е груб, таа е во “семеен” режим. Понежното пипање сепак ја буди романтичната нејзина функција.
Причината за постоењето на овие еротски производи е делумно истата поради која настануваат и сајтовите за состаноци. Во светот има премногу осамени луѓе, кои не успеале да откријат човек за себе.
Многу често се испоставува дека нешто во нашиот начин на живот пречи да го откриеме човекот со кого ќе бидеме среќни. Во листата на факторите кои ги убиваат врските се работохолијата, его манијата, ниското самопочитување, неможноста за адекватен флерт и др.
Најчестиот купувач на интерактивни секс кукли е осамен и богат маж, кој ги поминал 40-те. Тој е подготвен да плати 6 000 долари за своето самозадоволување. Парадоксалното е дека за оваа сума тој би можел да одржи околу 100 средби со 100 различни дами, а барем една од нив би требало “да сака се врзе”.
Зошто симулацијата на љубов е поверодостојна од вистинската?
Реално гледано симулацијата на секс и љубов е пеколно удобна за мажот. Тоа е необврзувачки чин кој излегува релативно евтин. Од друга страна ниту екранот со порнофилмови ниту секс куклата не искажуваат мислење за него. Нема критика кон неговата личност, нема разочарувања, очекувања. Се е јасно и прецизно. Тој се забавува со свои фантазии. Она што го сака, е токму она што го добива. И тука доаѓа искривувањето.
Човечките врски секогаш укажуваат компромиси, признавање, голтање на негативи. Најлесно е секој да си земе по една кукла и да заборави за светот во кој живее. Но, не е можно чистиот примерок фетишизација, што е всушност интимничењето со кукла, да биде продуктивно за еден човек.
Со интерактивниот предмет тој би паднал во сосема друг свет. Преовладуваат ќе се фантазиите, илузорно желби, празните соништа. А кога ќе дојде моментот за судир со реалноста, ударот врз личноста на овој маж ќе биде одличен.
Затоа сексуалната симулација и мастурбацијата се штетни за човекот. Тие го префрлаат либидото кон припадност, го тераат да сака невозможни нешта. А поради бруталното изобилство од еротика во овој 21 век, многу мажи страдаат. Порнографијата и евтината сексуална симулација се вистинска причина за еректилната дисфункција и намаленото либидо.
Неопходно е да поставиме уште поголема дистанца меѓу реалниот живот и оној за кој фантазираме. Бидејќи инаку сами си предизвикуваме болка, за која згора на сè некој заработува премногу солидни суми.