Еден месец подоцна – што се случува со украинските војници кои беа заробени од Русија?

од Stefanija Kuzmanovska

Пред околу еден месец Киев нареди војниците на украинскиот Азовски полк, кој остана како последно упориште во фабриката за челик „Азовстал“ во Мариупол, да им се предадат на руските сили.

Украинските власти соопштија дека тоа е единствениот начин да се спасат животите на бранителите на Мариупол, кои со месеци беа опколени во фабриката, под постојано гранатирање и без пристап до основните намирници. Овие војници требаше да се вратат дома преку размена на воени заробеници, но досега никој од нив не е ослободен и многу малку се знае за нивната состојба.

Началникот на Азовскиот полк Денис Прокопенко ѝ се јавувал на својата сопруга Катерина еднаш на секои 30 секунди, на почетокот на неговото заробеништво. Врската била многу лоша, парот едвај се слушал, но Катерина овој повик го опишува како „среќен спомен“.

Тогаш дознала дека нејзиниот сопруг и неговите соборци се во „задоволителни услови“, но било невозможно да се знае дали Прокопенко може слободно да зборува на телефон, ниту да се провери дали тие услови се и остануваат на долг рок задоволителни.

Досега нема точни јавни информации за бројот на украинските војници и команданти одведени од „Азовстал“. Бројките дадени од различни извори варираат од 1.000 до 2.500. Тие прво беа префрлени на територии кои не се под контрола на украинската влада, односно во самопрогласената Доњецка Народна Република, пишува Euronews.

Нејзиниот самопрогласен водач Денис Пушилин неодамна изјави дека „има доволно материјал за да се одржи судење за украинската армија“ и вети дека судењето ќе биде отворено за јавноста. Ваквите судења, вклучително и оние во кои „обвинителството“ бара највисока казна, не се невообичаени во ДНР – тројца странски војници од украинските вооружени сили неодамна беа осудени на смрт.

Рускиот истражен комитет соопшти дека ќе ги испраша борците. Се шират гласини дека дел од нив се префрлени во Русија. Украинската страна не можеше да потврди дали сите Украинци останале во регионот на Доњецк, на територии кои не се под контрола на украинската влада.

Говорејќи на националната телевизија, секретарот на Советот за национална безбедност и одбрана Алексеј Данилов пред една недела изјави дека не само Украина, туку и меѓународните институции се вклучени во процесот на размена. Тој го нарече „многу деликатна работа“ која „не треба да се попречува“. Тој посочи и дека „нема многу што да се каже за овој случај“.

Украинската страна вели дека преговарачкиот процес е „многу доверлив“, додека семејствата на заробените војници се загрижени дека нивните најблиски ќе бидат заборавени. Тие бараат од странските новинари да се обидат да го посетат местото каде што се воените заробеници, а Меѓународниот комитет на Црвениот крст, кој има мандат да ги посетува украинските војници, да ги провери условите на нивниот притвор.

Црвениот крст забележал дека украинските војници го напуштаат челичниот комплекс Азовстал, за да дознаат кој од нив е заробен. Благодарение на тоа, семејствата на војниците знаат само дали личноста за која се распрашуваат е одведена жива во заробеништво, но не многу повеќе од тоа.

Слични содржини