Во светот се откриени првите случаи на новиот вид „омикрон“ на коронавирусот, откако научниците од Јужна Африка го посочија како потенцијално загрижувачка варијанта.
Оттогаш се прошири во повеќе од десетина земји, од кои многу воведоа ограничувања за патување за да спречат ширење на вирусот.
Кои тестови се користат за откривање на „омикрон“?
Брисевите од нос и грло од тестовите за полимеразна верижна реакција (ПЦР), кои се испраќаат на анализа во лабораторија, откриваат дали луѓето се заразени со коронавирусот.
Во зависност од тоа во која лабораторија се испраќаат брисевите, некои може да помогнат и во идентификување на одредени варијанти, како што се „делта“ или „омикрон“.
Само некои лаборатории ја имаат потребната технологија за да го направат тоа.
Соединетите Американски Држави предничат во светот во ПЦР тестирањето, а потоа следат Обединетото Кралство, Русија, Германија, Италија и Јужна Кореја.
Меѓутоа, во Индија, само еден процент од сите примероци испратени во лаборатории може да се тестираат за да се најдат соеви како „делта“ или „омикрон“.
Како знаеме дека омикрон се проширил низ светот?
Брисевите од ПЦР тестовите кои дадоа позитивен резултат за нешто што изгледа како „омикрон“ се испраќаат во лабораторија за генетска анализа, каде што се користи техника позната како геномско секвенционирање.
Ова потврди дека некои луѓе се навистина заразени со најновиот вид.
Оваа лабораториска анализа на генетскиот материјал на вирусот е клучна за откривање на соеви и како тие функционираат.
Многу случаи на инфекција со „омикрон“ се неоткриени бидејќи може да потрае неколку недели за да се заврши овој процес.
Имаше 77 целосно потврдени случаи на сој „омикрон“ во провинцијата Гаутенг во Јужна Африка, што може да значи 90% од сите нови случаи во таа област.
Се чини дека се рашири првенствено во Европа.
Португалија и Холандија пријавија по 13 потврдени случаи, а Обединетото Кралство 14.
Сепак, овие бројки можеби не одразуваат кои земји имаат најмногу заразени со „омикрон“, туку кои земји ги откриле најрано.
Дали брзите тестови откриваат „омикрон“?
Тестовите за брз или латерален проток, кои може да се користат дома, не можат да ви кажат со кој вид сте заразени – но сепак се смета дека можат да ви кажат дали сте негативни или позитивни.
Кои се симптомите на „омикрон“ варијантата?
Светската здравствена организација вели дека нема информации што би сугерирале дека симптомите на „омикрон“ се различни од оние на другите варијанти – па сепак треба да се внимава на кашлицата, треската и губењето на вкусот или мирисот.
Целосно вакцинираните луѓе во Јужна Африка се заразени со „омикрон“, но нивните симптоми се благи.
Болниците во Јужна Африка примаат се повеќе млади луѓе со посериозни симптоми – но многумина се невакцинирани или примиле само една доза.
Ова сугерира дека земањето две дози, како и третата, е добар начин за заштита од нови и стари соеви, велат експертите.
Кои се разликите помеѓу омикрон и другите соеви?
„Омикрон“ има многу различни мутации кои досега не се видени, но исто така и многу што ги има.
Во стандардните тестови, „омикрон“ го има она што е познато како „губење на генот S“ што го олеснува следењето на позитивните случаи кои личат на овој вид.
Но, не сите случаи на „губење на S-генот“ нужно „омикрон“ – потребно е целосно геномско секвенционирање за да бидете сигурни.
Каква улога игра геномското секвенционирање?
Анализата на генетскиот состав на вирусот е клучен дел од работата на тоа како кој сој е вклучен.
Со внимателно набљудување на добиениот генетски материјал, научниците можат да потврдат дали некој е заразен со „омикрон“ или „делта“, која е веќе широко распространета.
Овој процес дава само информации за брисевите што се анализираат – но користејќи ги овие резултати, научниците можат да проценат колкав процент од новите случаи би можеле да бидат нов вид.
Научниците од Велика Британија и Јужна Африка се во првите редови на оваа технологија, поради што во овие земји се откриени повеќето нови видови.
Но, тоа не значи дека тие потекнуваат од таму.
Што знаеме за „омикрон“?
Многу малку се знае за тоа како функционира овој вид или колку може да биде заканувачки.
На пример, не е јасно дали е полесно да се шири, дали е полошо за луѓето отколку ако се заразени со други видови или дали заштитата од вакцини ќе биде помала отколку што се мислеше.
Но, на хартија, изгледа загрижувачки, и затоа владите реагираат брзо, во случај да се покаже дека е навистина поопасен вид.