До 2030 година, на ЕУ ќе и бидат потребни дополнителни 11 милиони здравствени работници и долгорочна здравствена заштита за да ги исполнат барањата за стареење, се вели во извештајот објавен од Заедничкиот истражувачки центар на Европската комисија.
Голем дел од потребата за ваква работна сила сега се обезбедува од домашните системи за образование и обука, но миграцијата и мобилноста на трудот во рамките на ЕУ играат сè поголема улога. Во 2018 година, скоро два милиони здравствени работници и долготрајни здравствени работници не се родени во земјата каде што работат.
– Европа е континент кој старее и мора да се подготви за зголемената побарувачка на работна сила во долготрајна нега. Наш заеднички предизвик ќе биде да обезбедиме прифатлива, квалитетна долгорочна нега и соодветна работна сила – рече потпретседателката на Комисијата за демократија и демографија, Дубравка Шуица.
Иако бројот на странски работници во долготрајна грижа и здравствена заштита порасна во ЕУ во последните неколку години, достигнувајќи 13,2 проценти од вкупната работна сила во секторот, овој раст е значително помал отколку во Велика Британија или САД. Покрај тоа, овој раст не е рамномерно распореден во ЕУ, со тоа што две третини работат во само пет земји-членки Германија, Италија, Шведска, Франција и Шпанија.
Извештајот идентификува неколку предизвици кои, доколку се решат, можат да помогнат во поттикнувањето на мобилноста и отклучување на целосниот потенцијал на миграција од трети земји, за да се помогне во ублажувањето на притисокот од недостиг на работна сила во овие сектори.
Авторите препорачуваат да се интегрираат сегашните канали за миграција на трудот со поконкретни размислувања за здравствените и долгорочните системи за нега, што може да ја поттикне миграцијата во двата правци, во корист на двете земји на потекло и дестинација.