Голем број научници како познатиот физичар Стивен Хокинг, но и претприемачи како Елон Маск, во последните години предупредуваа дека човештвото треба да го насели Марс доколку сака да ги зголеми шансите за траен опстанок.
Нашата матична планета може да биде загрозена на неколку начини, вклучително и преку климатските промени, нуклеарни војни и удари на астероиди, како и во долг временски период од драстичен пад на нивото на кислород и проширување на Сонцето. Населувањето на Марс би било почеток на нашиот развој како мултипланетарна цивилизација.
Еден од првите чекори во тој потфат треба да биде изградба на населба на Марс. Сепак, долгорочно би било идеално да се тераформира Марс – да се претвори во своевидна копија на Земјата, која освен водни површини, би имала и атмосфера што може да се вдишува.
Научниците веруваат дека раниот Марс одамна во своето еволутивно минато изгубил густа атмосфера богата со вода, или поголемиот дел од неа, бидејќи бил „оддуван“ од сончевите ветрови и јонизирачките честички. Симулациите објавени кон крајот на јануари 2021 година во списанието Monthly Notices of the Royal Astronomical Society го потврдија ова. Ова се случи бидејќи јадрото на Марс се олади и ја загуби функцијата на динамото што го создава магнетниот штит. Марс има мали делови од преостанатото површинско магнетно поле, но тие се локализирани на јужната хемисфера и не се доволно големи за да заштитат планета или колонија.
За разлика од Марс, Земјата има јадро од стопено железо кое орбитира и, како динамо, создава магнетно поле, магнетосфера, еден вид штит што ги отклонува наелектризираните честички и на тој начин ја штити атмосферата од сончевите ветрови.
За жал, внатрешноста на Марс е помала и постудена и не можеме едноставно да ја стартуваме за да создадеме магнетосфера. Но, постојат неколку начини да се создаде вештачко магнетно поле на Марс. Некои идеи за тоа како тоа би можело да се направи биле предложени претходно, и главно вклучуваат поставување на соленоиди, или електромагнети, на земја или во орбитата од каде што би можеле да создадат некое основно ниво на заштитно магнетно поле.
Новото истражување потврдува дека ова би можело да функционира, но сугерира уште подобро решение.
Како што се истакнува во студијата, доколку сакате добро планетарно магнетно поле, она што навистина ви треба е силен проток на наелектризирани честички, или внатре во планетите или околу планетите. Бидејќи орбитата на наелектризираните честички е практично невозможно да се постигне во рамките на Марс, останува само втората опција. Според авторите на студијата, околу Марс може да се создаде прстен од наелектризирани честички со помош на неговата најголема месечина Фобос.
Фобос е поголем од другите две месечини на Марс и орбитира толку блиску до Црвената планета што орбитира околу неа на секои осум часа. Затоа, авторите на студијата предлагаат површината на Фобос да се јонизира со цел да се формира плазма торус долж неговата орбита. Тој, пак, ќе создаде магнетно поле доволно силно за да ја заштити атмосферата на тераформираниот Марс.
Овој план е теоретски остварлив, но за негова реалност треба да се надминат значајни инженерски пречки.
Но, како што истакнуваат авторите, важно е навреме да почнеме да размислуваме за можните проблеми што треба да се решат за да бидеме подготвени да ги тестираме кога човештвото ќе почне да го населува Марс.
„Со новата ера на истражување на вселената во тек, ова е вистинско време да почнеме да размислуваме за овие нови и смели идни концепти и да почнеме да ги пополнуваме празнините во стратешкото знаење. Понатаму, принципите што се истражуваат овде се применливи и за објекти од мали размери, како што се летала со екипаж, вселенски станици или лунарни бази, кои би имале корист од создавањето на заштитни мини-магнетосфери“, пишуваат авторите во воведот.