Путин нарача поевтини макарони од бункерот

од Vladimir Zorba

Рускиот премиер Михаил Мишустин на почетокот на оваа недела потпиша серија документи кои, според Владата, ќе помогнат да се намалат, а потоа и да се стабилизираат цените на храната.

Ова се случи откако претседателот Владимир Путин неочекувано остро им го посочи на министрите зголемувањето на цените на некои намирници. Што предизвика ваква реакција од Путин и каде ќе доведе овој економски експеримент?

Руските власти ги игнорираат натрупаните проблеми во поголемиот дел од годината. Тие беа предупредени на пролет дека доаѓа криза со храна, но единственото нешто што тогаш го стори владата беше да ги казни паничарите и да тврдат дека само лобисти прават врева за да добијат државна помош.

Потоа, експертите забележаа значително зголемување на потрошувачката на леб како основна и ефтина храна, што можеше да посочи на се потенките паричници на Русите. Исто така, руската валута неодамна падна од 62 на 80 рубли за долар.

Можно е властите да ја избегнале темата, не сакајќи да признаат очигледен пад на стандардите. Или можеби министрите не сакаа да го лутат претседателот. Од почетокот на пандемијата, Путин практично не ги напушти бункерите во предградијата на Москва и Сочи, и оттогаш тој е уште поотуѓен од народот.

Ова го покажува и неодамнешната споредба што ја направи меѓу наводно елитниот оброк – шпагети во сос од болоњезе – и рускиот народен рецепт, тестенини на морнарски начин, што се јаде само со мелено месо. Очигледно претседателот нема идеја дека сиромашните Руси можат да си дозволат само пилешко месо од месо. Тој смета дека сè уште масовно се јадат морнарски тестенини, како кога тој бил дете.

Денес, еден килограм замрзнати пилешки батаци чини 135 рубљи. Тоа е значително помалку од 170 рубљи колку што чини мелено месо или 165 рубљи колку што е 350 грама конзервирано месо, што е исто така можно за ваков тип тестенини.

Ставот кон растот на цените се смени дури во средината на декември. Властите најавија дека се борат за намалување на цената на шеќерот, брашното, тестенините и растителното масло. Тие веројатно беа исплашени од двоцифрените стапки на раст на цените на овие производи.

Кремљведнаш виде врска со изборите за Думата, кои мора да се одржат до септември следната година. Тоа е единствениот страв на властите. Патем, поддршката за самиот Путин остана висока, и во моментот не се споменува протести.

Како и да е, се повеќе истражувања покажуваат дека Русите активно започнале да штедат храна и други потреби. Кремљ очигледно сака да го запре проблемот пред народното затегнување на ременот да се одрази на резултатот на „Единствена Русија“ на изборите следната година.

Но, изборот на тактики за решавање на скокот на цените, благо речено, не е оптимален. Договорот со трговците на големо и производителите на шеќер, на пример, предвидува фиксни цени до април. Фиксната цена не е иста насекаде – зад Урал, во азискиот дел на Русија, цените ќе бидат повисоки поради повисоките трошоци за испорака. Исто беше и во Советскиот Сојуз, кој имаше три ценовни зони.

Самата идеја дека цените не се регулирани од пазарот, туку од договорот делува како планирана економија од комунистичката ера. Ваквите мерки честопати предизвикуваат производи да се продаваат таму каде што се поскапи или намерно да произведуваат помалку. Квалитетот на самите производи обично паѓа.

Друга опасност е одложениот пораст на цените. Веќе во април, тие може да експлодираат затоа што производителите ќе сакаат да ја надоместат загубата на профит. Тогаш дури ќе се почувствува незадоволството. Така, овој популизам со макарони може да влијае не само на руските паричници, туку и на владејачкиот режим.

Слични содржини