Три години по неуспешниот обид за државен удар, за „ѓуленистите“ нема иднина во Турција

од Vladimir Zorba

Пред три години, Елиф работи како учителка во средно училиште во Југоисточна Турција. Денес таа се уште работи во училиштето, но дозволено и е само да готви и чисти.

Елиф е само една од сите 33.000 наставници во Турција, отпуштени под сомневање за врски со имамот Фетхулах Ѓулен, обвинет за обид да ја собори владата во јули 2016 година.

Елиф вели дека била принудена да го започне својот живот одново на возраст од 37 години.

Таа оддалеку не е единствената. Поранешен академик е принуден да работи како градежник, поранешен шеф на невладина организација сега е менаџер на кафуле, а поранешен судија продава чај на поранешен полицаец, кој во моментов работи како чувар. Ова е само мал дел од илјадниците примери во земјата каде што 150.000 вработени во јавниот сектор ги загубија своите работни места по обидот за државен удар во 2016 година.

Владата во Турција смета дека е потребно следбениците Ѓулен, кој живее во САД, да се прочистат од највисокиот ешалон на армијата и на судството до обичните вработени во државната администрација.

Самиот Ѓулен, кој живее во САД веќе 20 години и во минатото се смета за близок до претседателот Реџеп Таип Ердоган, го негира категоричното тврдење дека стои зад организирањето на обидот за државен удар во 2016 година.

Најмалото сомневање за поврзаност со движењето на Ѓулен, прогласено од владата како терористичка организација, може да ги уништи животите на обичните граѓани.

Елиф се опишува себеси како „левичар“ и признава дека е „симпатизерка“ на движењето, но никогаш не била активен дел од него. Минатата година таа беше ослободена од судот под обвинение за членство во организацијата на Ѓулен, но тоа не било доволно за да ја спаси својата кариера.

Многу високо образовани Турци, вработени во јавниот сектор, се стигматизирани и нивниот професионален развој е замрзнат само поради сомневања за поврзаност со Ѓулен.

Ахмед (44) е поранешен академик, хемичар по образование. Тој аплицирал за 1.200 работни места, а бил поканет на само 30 или 40 интервјуа, од кои на ниту едно не ја добил работата.

Тој е принуден да одгледува овошје и зеленчук и да ги продава на улица за да преживее.

Ахмед и неговата сопруга се меѓу шесте илјади академици отпуштени со декрет за време на двегодишната вонредна состојба воведена по обидот за државен удар.

„Тоа беше шок“, рече Ахмед, додавајќи дека по објаснувањето на ситуацијата на работодавачите, тие одбиле да го ангажираат. Во исто време, тој не се согласува да работи на црниот пазар, бидејќи смета дека нема што да крие.

„Луѓето знаат дека не сме направиле ништо лошо, но сите се исклучително исплашени“, вели Елиф. Доказ за ова е дури и барањето да не се напише нејзиното вистинско име.

Мажот на Елиф е исто така учител и е отпуштен. Бил во противор во продолжение на осум месеци. Елиф добива 10 месеци условна казна за обвинение за припадност на движењето на Ѓулен.

Откако била пуштен, нејзиниот сопруг бил сериозно растроен, почна да врши насилство над неа, а наскоро потоа двајцата се развеле.

Во моментов, Елиф е сама и мора да се грижи за своите три деца со плата од 1.000 лири (175 долари) – многу помала сума од 4.500 лири што ја добила како учителка. Ова ја опфаќа само сумата за киријата за нејзиното живеалиште.

Голем дел од отпуштените се силно зависни од финансиската поддршка на блиски.

Родителите на Елиф починале, и таа се обраќа за помош кон нејзината постара сестра и снаа, како и некои пријатели. Таа често е одбивана, вклучувајќи го нејзиниот вујко кој ја замолува да не го бара повеќе. Родителите на нејзиниот сопруг – исто така државни службеници – одбиваат да помогнат, плашејќи се дека самите би можеле да ги загубат своите работни места.

Ахмед дели слична судбина. Роднините и пријателите го блокираат неговиот телефонски број и тој не може повеќе да ги повика. Дури и соседите погледнуваат настрана, додека минува. Во одреден момент во чувство на безизлезност, тој се обидува да изврши самоубиство.

Елиф очекува комисијата предводена од владата да и помогне да го исчисти нејзиното име и да и го врати конфискуваниот пасош.

До денес, комисијата разгледала 77.900 од 126.000 случаи, при што само 6.000 луѓе се прогласени за невиновни.

Ахмед има значително помали очекувања. Тој се надева дека ќе биде установено дека не е член на движењето на Жулен, за да може да го врати пасошот и да ја напушти Турција со неговата сопруга и две деца.

Извор: Франс прес

Слични содржини