Во минатиот век купувавме сирења и колбаси во соседна Унгарија, не затоа што беа поквалитетни, туку затоа што беа поевтини. Тој обичај ни се врати. Се почесто на граничните премини цариниците ги прегледуваат кесите полни со храна. Сепак, некои може да ги чека непријатно изненадување на границата.
Зоран Новаковиќ со години купува унгарски производи. Понекогаш патува во Унгарија, но почесто ги купува во единствената продавница во Белград.
„Првото е поевтино, второто е поквалитетно, сето ова и тоа што често одам во Будимпешта. Таму имаме кумови, па таму користиме месо, мисирка“, вели Зоран Новковиќ.
Килограм мисиркини гради е двојно поевтино од домашните, а одредени видови сирење понекогаш и по неколку стотици динари.
Литар унгарско млеко со 1,5 отсто маснотии чини 99 динари, додека унгарскиот кечап, на пример, е поскап.
„Нашиот народ овде најмногу сака само унгарски производи, тоа се сирења, мисирка, тоа се специјални деликатеси кои ги увезуваме од Унгарија. Ние сме директни извозници од Унгарија, преку целосно легални канали и текови, оди на анализа, добиваме сертификати и се пушта на пазарот“, вели Тамара Марковиќ, менаџер на унгарската стока.
Има и такви кои одат на шопинг во Сегед. Суботичани најмногу, затоа што се најблиску до границата, но вреди дури и за белграѓани.
„И сега, а и порано, цените на храната беа значително поевтини во Унгарија отколку во Србија, а тоа функционира како систем затоа што се исплати поединецот да оди, да купи и да ги покрие патните трошоци. Имаме луѓе од овие погранични области во особено кои на тој начин се снабдуваат со основни прехранбени производи, бидејќи му се исплаќа да купува по значително пониска цена и да ја премине границата“, рече претседателот на Движењето за заштита на потрошувачите, Петар Богосављевиќ.
И во Унгарија не се купуваат само намирници, технички уреди по пониски цени, туку и во двата случаи мора да се внимава на вкупната сметка.
Она што не е за домашна употреба кај царинските службеници, не може да се транспортира преку граница.
Доколку вредноста на купените артикли е поголема од 100 евра, по правило се смета дека таа стока е наменета за нелегална препродажба. Казните за ова се движат од стотици илјади до два милиони динари.