Авторите на истражувањето, предводени од угледниот климатолог Џејмс Хансен, заклучија дека климата на Земјата е почувствителна на зголемувањето на емисиите на стакленички гасови отколку што се мислеше, објавено во списанието „Environment: Science and Policy for Sustainable Development“.
Амбициозното сценарио за климатски промени на Меѓувладиниот панел на ОН за климатски промени (IPCC), кое и дава 50 отсто шанси на планетата да го ограничи затоплувањето под два степени Целзиусови до 2100 година, „веќе не е можно“, рече Хансен на брифингот со новинарите.
Хансен е поранешен истакнат научник на НАСА, познат по тоа што во 1988 година му кажа на американскиот Конгрес дека глобалното затоплување се случува.
„Целта од два степени е мртва“, нагласи тој.
Хансен и неговите колеги тврдат дека количината на стакленички гасови кои веќе се ослободуваат во атмосферата со согорувањето на фосилните горива значи дека е загарантирано поголемо затоплување.
Температурите ќе бидат 1,5 степени Целзиусови или повеќе повисоки од прединдустриските нивоа во наредните години, што ќе биде поразително за коралните гребени и ќе предизвика посилни бури, а до 2045 година ќе се зголеми за околу два Целзиусови степени.
Научниците проценуваат дека топењето на поларниот мраз и приливот на свежа вода во Северниот Атлантик ќе предизвика прекин на главната океанска струја на AMOC (Atlantic Meridional Overturning Circulation) во рок од 20 до 30 години.
Точката од која нема враќање
Струјата носи топлина до различни делови на планетата, како и хранливи материи важни за животот во океанот.
Неговото прекинување „ќе предизвика големи проблеми, вклучително и пораст на нивото на морето за неколку метри, така што го опишуваме падот на АМОЦ како точка од која нема враќање“, се вели во студијата.
Во Парискиот климатски договор од 2015 година, земјите се согласија да се обидат да го ограничат глобалното затоплување на 1,5 степени Целзиусови над прединдустриските нивоа до крајот на векот.
Научниците заклучија дека овој праг е од клучно значење за спречување на нарушувањето на главните океански струи, брзото топење на вечниот мраз на север и колапсот на тропските корални гребени.
Целта од 1,5 степени Целзиусови веќе е надмината во последните две години, според Коперник, европскиот систем за следење на климата, иако Парискиот договор зборува за долгорочен тренд со децении.
Мрачен извештај
Глобалното затоплување од два степени Целзиусови би имало уште поголеми последици, вклучително и неповратно губење на ледени плочи, планински глечери и снег, морски мраз и вечен мраз.
Авторите признаа дека резултатите од истражувањето изгледаат мрачно, но тие тврдат дека промената бара искреност.
„Нема да им помогнеме на младите ако не сме реални во проценките на климата и ако не укажеме на неефикасноста на сегашните политики за ограничување на глобалното затоплување“, предупредија тие.
„Денес, со растечките кризи, вклучително и глобалните климатски промени, дојдовме до моментот кога треба да се справиме со проблемот на одредени интереси“, додаваат тие, нагласувајќи дека се уште се „оптимисти“ за иднината.