Кога 45-годишниот Осама Ал-Масри Њем беше уапсен во Италија во јануари, Либијците запознаени со неговиот „лик и дело“ се надеваа дека чуварот на еден од најбруталните затвори во земјата ќе одговара за убиствата, силувањата и тортурата за кои е обвинет од Меѓународниот кривичен суд. Сепак, Италија го ослободи за помалку од 48 часа. Италијанските активисти, медиумите и опозицијата веднаш ја нападнаа премиерката Џорџија Мелони и нејзината влада, која се гордее со борбата против организираниот криминал.
Случајот дополнително се искомплицира кога Мелони на 28 јануари објави дека италијанските обвинители се сомневаат дека таа, заедно со италијанските министри за правда и внатрешни работи, Карло Нордио и Матео Пјантедоси, помогнале да се испрати Ал-Масри во Либија. Обвинителите тврдат дека таа ја злоупотребила својата положба со тоа што го вратила Либиецот дома со владин авион.
Истрагата за овој необичен случај веќе е започната, се собираат докази, а допрва ќе се одлучува дали Мелони ќе мора да оди на суд. Новинскиот портал „Политико“ наведува дека тоа е малку веројатно бидејќи италијанскиот парламент ќе одлучува за одговорноста на премиерката.
Меѓународниот кривичен суд започна истрага за да открие зошто Владата на Италија го ослободила Ал Масри и не го испратила во Хаг. Опозициските партии предложија да се изгласа недоверба на министерот за правда Норди во парламентот бидејќи неговите објаснувања за ослободувањето на Ал-Масри беа контрадикторни. Од друга страна, Мелони бурно реагираше по избивањето на скандалот и го искористи за остра кампања против италијанското правосудство.
Политико пишува дека случајот Ал-Масри отвори дебата за потезите кои италијанските власти се подготвени да ги направат за да ги заштитат своите интереси во регионот зафатен од војна и корупција.
По падот на режимот на Моамер ел Гадафи во 2011 година, Либија не беше обединета, а странските сили почнаа да се борат за влијание. Меѓу нив беше и Италија. Политико пишува дека Рим соработувал со него преку италијанската нафтена компанија „Ени“ и дека го контролирал протокот на мигранти во Европа со водачите на либиската милиција. Во 2012 година, Италија вети дека ќе помогне во обновата на Либија и ќе ги обучи нејзините војници. Во 2017 година, италијанскиот премиер Паоло Џентилони го потпиша италијанско-либискиот меморандум – контроверзен пакт за финансирање и опремување на либиската крајбрежна стража. Пактот беше обновен во 2019 и 2023 година, и покрај тврдењата дека доведе до кршење на човековите права.
Кога стана премиерка на Италија во 2022 година, Мелони ги зајакна италијанско-либиските врски. Таа потпиша договор за гас вреден осум милијарди долари во 2023 година. Таа започна стратегија во 2024 година што треба да резултира со поголемо италијанско влијание во Либија.
Ал-Масри е пример за брутални либиски функционери кои станаа моќни поради премолчената поддршка што ја уживаа од Западот. Тој беше господар на најважниот аеродром во Либија, меѓународниот аеродром „Митига“ во Триполи. Политико пишува дека тој го претворил во голем затвор каде неговите сили силувале и мачеле затвореници.
Меѓутоа, Италија го сметаше за корисен извор на разузнавање. Странските влади испратија свои шпиони во затворот за да испрашуваат членови на Исламската држава и други радикални групи. Ал Масри стана баран посредник и како резултат на тоа стана „арогантен“.
Политико пишува и дека извор му рекол дека Либиецот верувал дека е безбеден во Европа. „Луѓето како него сакаат да летуваат во Европа, сакаат да уживаат во своите пари“, рекол изворот. Ал-Масри, наводно, можел да патува во Велика Британија и имал сметки во британските банки.
Мигрантот од Јужен Судан, Лам Магок Биел Руеи, еден од лицата мачени во затворот Митига, ја обвини Владата на Италијанската Република дека помага во воени злосторства. Руи верува дека враќањето на Ал-Масри во Либија ќе ги зајакне другите воени злосторници. Тој верува дека Италија му дала зелено светло да продолжи да ги мачи луѓето. Клаудија Газини, експерт за Либија, рече дека обичните Либијци го гледаат враќањето на Ал-Масри како потврда дека некои се над законот и дека има земји кои ќе го заштитат таквиот општествен поредок.
Мелони и нејзините сојузници тврдат дека постојат слаби врски меѓу Ал Масри и италијанската миграциска стратегија. На денот кога објави дека е под истрага за ослободување на Ал-Масри, Мелони рече дека тој била ослободен поради „национална безбедност“. Сепак, министерот за правда Карло Нордио на 3 февруари рече дека Ал Масри е ослободен бидејќи документите испратени до Италија од Меѓународниот кривичен суд биле контрадикторни. Нордио рече дека тие главно биле на англиски и арапски и затоа биле „неразбирливи“. Газини рече дека документот на Меѓународниот кривичен суд е „јасен“ и содржел само неколку печатни грешки. Таа потсети дека Италија претходно реагирала на налозите за апсење против Либијците и изјави дека се сомнева дека Ал Масри е закана, што Мелони го навести.
Неколку високи функционери изјавија за Политико дека Ал Масри е речиси сигурно ослободен за да не се нарушат односите меѓу Италија и Либија. Тие, сепак, признаа дека настапот мириса на неспособност. Два извори изјавија за Политико дека Мелони стравува дека вработените во италијанската амбасада во Триполи може да бидат киднапирани. Неколку дена пред ослободувањето на Ал Масри, Мелони обезбеди ослободување на италијанската новинарка Сесилија Сала, која беше киднапирана од иранските власти. Еден експерт за Политико изјави дека Владата на Италијанската Република можела да ја искористи институцијата државни тајни и на тој начин да ја реши целата работа без многу помпа.
Споменатиот инцидент уште еднаш покажа дека Мелони сè уште го има судството на нишан. Минатата година таа ги нападна судиите кои забранија задржување на мигранти во прифатен центар во Албанија. Кога објави дека обвинителите ја истражуваат, Мелони ги нападна истражителот Франческо Ло Вои и адвокатот Луиџи Ли Готи. Таа прво ја обвини неуспешната тужба против вицепремиерот Матео Салвини, а подоцна се обиде да ја поврзе со поранешниот премиер Романо Проди. Ли Готи ги отфрли нејзините тврдења.
Мелони го нападна и Меѓународниот кривичен суд, а тоа неодамна го направи и Салвини, по средбата со израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху. Судот го товари него и поранешниот израелски министер за одбрана Јоав Галант за воени злосторства во Газа.
Набљудувачите велат дека истрагата за Мелони ќе пропадне бидејќи нејзиното парламентарно мнозинство на крајот ќе ја урне.