– Претседателот на Република Српска, Милорад Додик, денеска истакна дека обврска на српскиот народ е да зборува за усташкиот концентрационен логор Јасеновац, да потсетува, да укажува и да се спротивставува на него секогаш кога некој ќе се обиде да го релативизира јасеновачкото зло, да фалсификува факти и да ја обнови усташката идеологија.
„Наша обврска е да го замениме молкот со вистина, бидејќи кога Србите молчат, другите ја пишуваат историјата. И не да ја пренесеме, туку да не бидеме избришани од неа“, рече Додик.
Додик нагласи дека во 1990-тите Србите повторно биле жртви на усташката идеологија, убиени, мачени и протерани од своите домови, бидејќи за Јасеновац не се зборувало.
„Затоа постои Република Српска. Тоа е наша заколната гаранција дека српскиот народ никогаш повеќе нема да се најде во колони без глас, без оружје, без надеж“, нагласи Додик.
По повод 80-годишнината од пробивањето на концентрациониот логор Јасеновац, на денешен ден во 1945 година, за да се спасат од таа злогласна усташка „фабрика на смртта“, најголемата во југоисточна Европа, усташите ја започнале конечната ликвидација на логорот, што значело убивање на сите преостанати објекти во логорот и уништување на сите логорски затвореници, изјавил Додик за агенцијата „Срна“.
„Меѓутоа, прво мораше да се прикријат трагите од злосторствата што ги извршиле чудовиштата во Јасеновац. Усташите формираа работни групи од затворениците во логорот, со задача да ги бараат и ископаат претходните гробови во Доња Градишка, од кои ги отстрануваа и ги запалија смртните останки на жртвите од Јасеновац. Пепелта на жртвите од Јасеновац најчесто се фрлала во ридот. Секој ден, нова група затвореници оделе во Градишка, бидејќи претходните биле убивани. Отстранувањето на луѓето и материјалите траел до 20 април, а за тоа време можеле да се видат четири големи пожари и дење и ноќе.
Претседателот на Република Српска изјави дека преостанатите затвореници во логорот можеле да избираат помеѓу две зла – мачеништво и усташка тортура или пробив и да избегаат во неизвесност.
„Тие се одлучија за помалото зло, второто, во обид да најдат спас од Јасеновац, кој често се нарекува „Балкански Аушвиц“, иако тоа беше место за егзекуција на Србите, Ромите и Евреите, од сите возрасти, сфери на животот, мажи, жени, деца. Никој не се обиде да ги спаси, нивната храброст и сила, но и нивното достоинство иако мачени и страдани, спасот од тортурата и сигурната смрт се обидоа да го најдат со бегство“, изјави Додик.
Тој нагласи дека по Втората светска војна, комунистичките власти, во обид да ги изедначат жртвите и заслугите за ослободувањето на земјата, направиле се за да го минимизираат споменувањето на Јасеновац, да ја сокријат вистината, додека Јосип Броз никогаш не нашол соодветно да го посети ова место на егзекуција и да им оддаде почит на свирепо убиените Срби, Роми и Евреи за време на војната.
Претседателот на Република Српска истакна дека и денес многу луѓе нема да ги признаат ужасите на овој логор, ниту фактот дека Јасеновац и Сава се едни од најголемите, ако не и најголемите српски масовни гробници.