Меѓународното вселенско право е создадено за да се намалат тензиите за време на вртоглавата вселенска трка меѓу тогашниот Советски Сојуз и САД.
Иако договорот од 1979 година забрани каква било комерцијална активност на Месечината и другите небесни тела, тој не беше потпишан од водечките вселенски сили.
Дали е дозволено поставување нуклеарно оружје на небесни тела, што ако дојде до судир на сателити или судир на астронаути, се прашањата со кои се занимава вселенското право, кое се изучува на многу правни факултети во светот, јавува Српското радио и Телевизија.
Меѓународното вселенско право е создадено за да се намалат тензиите за време на вртоглавата вселенска трка меѓу тогашниот Советски Сојуз и САД. Покрај поставувањето правни правила во вселената, регулативите на вселенското право вклучуваат многу активности на Земјата, а оваа област на меѓународното јавно право е важна за државите кои немаат капацитет да испраќаат луѓе и сателити во вселената.
„Недостигот на капацитет на малите држави за вселенско истражување или вселенски активности воопшто е еден вид мит, бидејќи […] Бугарија и Романија, на пример, имаат свои вселенски програми“, рече Марко Пајовиќ од српската фондација „Случај за вселената“. .
Според него, Србија има и капацитет, „дури и одреден вид техничка компетентност за вселенски активности“. „Она што може да го направи државата е да направи некаква национална стратегија за вселенски активности“, смета Пајовиќ.
Вселенските сили на САД
РТС потсетува дека САД пред две години формираа специјални сили за воени потфати во вселената, што значи дека како морето, копното и воздухот, вселената може да стане место на војна во иднина.
„Националната вселенска политика од 2020 година многу експлицитно кажува дека вселената е нова воена арена. Исто така, таа стратегија вели дека Американците ќе се вратат на Месечината во средината на дваесеттите години на овој век и дека ќе испратат човек на Марс во триесеттите“, посочува Богдан Стојановиќ од Институтот за меѓународна политика и економија.
Иако договорот од 1979 година забрани каква било комерцијална активност на Месечината и другите небесни тела, тој не беше потпишан од водечките вселенски сили – Русија, Кина, САД и Индија. Тоа значи дека земјите кои имаат пари, според РТС, можат да набавуваат суровини од вселената.