Полупразни плажи, градини со кафулиња и ресторани и повеќе од 50 проценти од празните станови и соби во приватниот сместувачки капацитет, потсетуваат на периодот од времето на пандемијата, а жителите на црногорското приморје чекаат сезоната конечно да започне, иако јули веќе е при крајот. И покрај слабиот одѕив на гостите оваа година, цените, сепак, не паѓаат, а неодамна јавноста беше разбранета од веста за лежалките што чинат 200 евра во Пржно, во близина на Свети Стефан, иако на градските плажи, просечната цена е од 15 до 120, додека приватниот сместувачки капацитет е од 40, 90 евра и повеќе, во зависност од локацијата, но и капацитетот.
Иако странски јазици, италијански, германски, шпански, можат да се слушнат на секој агол, а поголемите крајбрежни градови во Црна Гора се полни со Руси, Украинци и Турци преку целата година, мештаните велат дека чекаат само Срби.
„Гостите од Србија трошат сè што ќе донесат за седум дена и се враќаат дома, не жалат за пари, не штедат пари на одмор, а останатите од нас сме скржави. Не ни требаат такви туристи. Оваа година имаме невообичаено малку гости од Србија и Босна. Луѓето изгледа немаат пари за сместување и храна од продавницата бидејќи сè е толку скапо што не знам ни како преживуваме. Нема ни такви туристи за домати. Сепак, мислам дека треба што поскоро да ги намалиме овие цени, ако барем не го добиеме август како дел од сезоната“, нагласува Милјана, која води салон за убавина во Будва.
Намалете ги цените или ништо од сезоната
„Оние што годинава започнаа бизнис на море веќе се плашат од долгови и можен банкрот. Еден пријател отвори кафуле на плажа, киријата е огромна, неколку десетици илјади за сезоната, што сигурно нема да може да го покрие годинава. Ова не е баш исто како за време на коронавирусот, но е доста слично. Тука цените во кафулињата се високи, но не одлучуваме ние кои сме келнери, туку сопствениците и државата. Ако сакаат да привлечат туристи, нека ги намалат цените“, вели Јовица, келнер, кој служи и во кафуле и на плажа на црногорскиот брег.
Инаку, повеќето сопственици или закупци на барови, ресторани, кафулиња поседуваат и дел од плажата, каде што наплаќаат за чадори и лежалки.
„Цените се пониски на градските плажи, се движат од 15 до 40 евра, но штом се оддалечите малку од градот, некаде каде што имате поголема удобност, цената е повисока, до 120, 150 или дури 200 евра. Малкумина можат да си го дозволат тоа денес, па оние што водат бизниси остануваат без клиенти и во долгови, а оние што би сакале да одат на море, не доаѓаат, бидејќи не можат да платат“, објаснува тој.
50 евра на ден
Најскапо, сепак, е на плажа.
За четиричлено семејство, потребни се минимум 50 евра за еден ден. Плажите се преполни со лежалки, па затоа ги принудуваат туристите да плаќаат за сончање, иако можеби многумина би го простреле својот пешкир, што не ги чини ништо.