Михаил Козлов вели дека очекувал неговиот син да биде непрепознатлив по осум месеци во заробеништво откако беше киднапиран во Газа за време на нападот на Хамас на 7 октомври.
53-годишниот татко во интервју за „Асошиетед прес“, неколку дена откако неговиот син Андреј (27) беше спасен со уште тројца заложници од страна на израелските сили од центарот на Газа, раскажа низ што се поминале заложниците на Хамас.
„Многу се плашевме дека ќе видиме некој друг, но ова е истата личност и тој зборува за се со оптимизам. Многу доброволно комуницира со нас, се смее и се шегува“, вели Козлов.
За Израел, спасувањето на заложниците беше најуспешната операција која донесе воодушевување на национално ниво и отстрани дел од дамките од невидениот колапс на армијата на 7 октомври, кога Хамас нападна убивајќи околу 1200 луѓе и зеде околу 250 заложници.
За Палестинците, сепак, спасувањето одбележа ден на ужас.
Операцијата испрати стотици мртви и ранети во веќе опколените болници.
Палестинските здравствени власти соопштија дека најмалку 274 Палестинци се убиени, меѓу кои десетици жени и деца.
Додека Козлов вели дека неговиот син е насмеан и дека физички изгледа добро, Андреј им рекол на своите родители дека има работи што никогаш нема да ги открие за времето поминато во заробеништво.
Она што тој го опиша досега беа често тешки услови, сместени во мала соба со двајца од другите спасени заложници, понекогаш со врзани раце и нозе.
Ако направиле нешто лошо, биле казнувани, како на пример да бидат принудени да лежат под ќебиња на топло со часови додека не дехидрирале, рече Козлов.
Тие, исто така, можеле да зборуваат само со шепоти, не дозволувајќи им да комуницираат едни со други.
Откако е спасен, син му е најмногу преокупиран за другите заложници, особено што стражарите му рекле дека неговите услови се „многу добри“ во споредба со другите, раскажува Козлов.
Околу 120 заложници остануваат во Газа, а 43 се прогласени за мртви. Меѓу оние за кои се верува дека се уште се живи се околу 15 жени, две деца под 5 години и двајца мажи на возраст од 80 години.
Договорите за прекин на огнот се во ќорсокак со месеци.
Козлов рече дека дури и да се постигне договор, неговиот син немаше да биде меѓу првите ослободени, а приоритет ќе бидат жените, повредените и постарите лица.
Тој вели дека се сомневал дека некогаш повторно ќе го види својот син.
„Ова е многу емотивно бидејќи не сметавме на ваков исход“, вели Козлов.