Откако Шпанија ја призна палестинската државност, Педро Санчез се состана со својот палестински колега, премиерот Мохамад Мустафа и водечките претставници на неколку земји од Блискиот Исток во Мадрид.
Министерот за надворешни работи на Саудиска Арабија, принцот Фајсал бин Фархан Ал Сауд, катарскиот премиер Шеик Мохамед бин Абдулрахман Ал Тани и министрите за надворешни работи на Турција и Јордан беа меѓу групата која подоцна се фотографираше на скалите на палатата Монклоа во шпанската престолнина, пишува Aljazeera.
„Во име на претседателот Махмуд Абас и владата на Палестина, народот на Палестина, топло го поздравуваме шпанското признавање на државата Палестина“, рече Мустафа за историскиот потег на Шпанија. „Ова признание ја зајакнува нашата решеност да ја продолжиме нашата борба за праведен и траен мир.
Ирска, Норвешка и Словенија, исто така, се приклучија на Шпанија во потег со кој остро го осудуваат Израел.
Министерот за надворешни работи на Израел, Израел Кац испрати остра порака до Санчез на социјалната мрежа Х, пишувајќи: „Хамас ви благодари за услугата“. Заедно со пораката, тој објави видео од 17 секунди на кое се прикажани слики од танчери на фламенко и сцени од упадот на палестинска група на 7 октомври во јужен Израел.
Тој ја обвини Шпанија за соучесништво „во поттикнување геноцид и воени злосторства против Евреите“. Тој ја нарече шпанската вицепремиерка Јоланда Дијаз антисемитска, откако таа го заврши својот говор со пропалестинскиот слоган „Од река до море“.
Широко користен на пропалестинските демонстрации, слоганот се однесува на границите на Палестина под британска мандат, која се протегала од реката Јордан до Средоземното Море пред да се воспостави Израел во 1948 година.
„Годината е 2024 година, деновите на инквизицијата завршија. Денес, еврејскиот народ има суверена и независна држава и никој нема да не принуди да ја преобратиме нашата религија или да ни се заканува на нашето постоење – оние кои ќе се обидат да ни наштетат, ние ќе им наштетиме“, рече Кац, член на Ликуд на премиерот Бенјамин Нетанјаху.
Дипломатските односи меѓу Израел и Шпанија паднаа на ниско ниво.
По потегот на Шпанија, Израел му нареди на шпанскиот конзулат во Ерусалим да престане да дава услуги за Палестинците на окупираниот Западен Брег како „казнена“ мерка.
А тензиите сигурно дополнително ќе се зголемат, бидејќи Шпанија во четвртокот објави дека ќе се приклучи на тужбата на Јужна Африка против Израел за геноцидот во Газа пред Меѓународниот суд на правдата (МСП) во Хаг.
Шпанија е првата европска држава која ја поддржа тужбата.
Санчез рече дека „историската одлука [признавањето на Палестина] има само една цел, а тоа е да им помогне на Израелците и Палестинците да постигнат мир“.
Според некои набљудувачи, притисокот од Сумар, екстремно левичарска партија и помал партнер во коалициската влада на Шпанија, влијаел на конечната одлука на Санчез, кој, исто така, наводно планира да биде домаќин на меѓународна мировна конференција во Мадрид.
Но, Мануел Муниз, декан на Факултетот за политика, економија и глобални прашања на Универзитетот ИЕ во Мадрид, рече дека Израел може да се спротивстави на вклучувањето на Шпанија во идните мировни разговори.
„Во однос на влијанието врз шпанско-израелските односи, сосема е очигледно дека краткорочните ефекти се значајни“, изјави тој за Ал Џезира.
„Она што останува нејасно е долгорочниот ефект што ова ќе го има. Ова веројатно значи дека Израел ќе се спротивстави на шпанското вклучување во идните мировни преговори со Палестинците. Но, тоа ќе зависи од природата на владата во Израел“.
Долгогодишна поддршка за Палестина
Исаијас Баренада Бајо, експерт за шпанско-палестински односи на Универзитетот Комплутенсе во Мадрид, рече дека признавањето на палестинската држава е кулминација на повеќегодишната меѓупартиска политика во Шпанија.
Во 2014 година, шпанскиот парламент го усвои предлогот за признавање на палестинската држава, но тој никогаш не уследи.
„Она што сега ја направи разликата е војната во Газа и притисокот врз Сумар да ја признае палестинската држава“, изјави тој.
Баренада рече дека од смртта на диктаторот генерал Франциско Франко во 1975 година, сите шпански влади од сите политички ленти го поддржуваат палестинското право на држава.
Далеку од политичката арена, јавното мислење во Шпанија, исто така, се чини дека поддржува палестинска држава.
Истражувањето на Институтот Реал Елкано, тинк-тенк со седиште во Мадрид, покажа дека 78 отсто од Шпанците се за признавање на Палестина, додека 18 отсто биле против, а четири отсто не дале никаков одговор.
Хорхе Ернандез, 42-годишен директор на автомобилска компанија од Барселона, верува дека Шпанија морала да дејствува.
„САД и Велика Британија не прават ништо, но убиствата од двете страни продолжуваат. Другите земји мора да направат нешто. Не знам дали признавањето на Палестина ќе направи некаква разлика, но мораме да извршиме одреден притисок за да престанат борбите“, изјави тој.
Меѓу малото еврејско население во Шпанија, кое се проценува на околу 50.000, некои велат дека атмосферата се влошила од 7 октомври.
Домашни политички фактори
Рут Тимон, 57-годишна еврејска адвокатка од Мадрид, вели дека избегнува да зборува за Газа за разговорите да не се претворат во конфликт.
Таа рече дека нејзиниот син се соочил со вербална злоупотреба на Универзитетот во Мадрид, каде што студира.
Тој смета дека одлуката на Санчез да ја признае Палестина била мотивирана од домашни политички фактори. Левичарската коалициска влада на Шпанија зависи од повеќето помали регионални партии.
„Политички гледано, Шпанија е во комплицирана ситуација. Не се донесени закони. Владата не може да направи ништо, па се занимава со меѓународна политика“, изјави Тимон.
„Санчез се фокусира на Палестина и Украина пред европските избори. Неговата Социјалистичка партија, мислам, верува дека поддршката за Палестина може да донесе поддршка на европските избори“.