По азиската финансиска криза во 1999 година, владините претставници од 20-те најголеми светски економии одлучија да се состанат неформално за да ја координираат трговската политика. Така започна Г20.
Заедно, блокот сочинува повеќе од 85% од светската економија и е заслужен за обединета политичка акција како одговор на светските настани.
Сепак, и покрај оваа заедничка припадност, оваа група сè уште ја сочинуваат фундаментално различни економии со различни политики кон деловните субјекти.
Во инфографикот подолу погледнете ги земјите од Г-20 според нивните главни даночни стапки на корпоративниот сектор. Податоците се добиени од Trading Economics, во јуни 2024 година. Податоците за ЕУ и Африканската унија (и двете членки на Г20) не се вклучени.
Аргентина и Индија имаат највисоки стапки на корпоративни даноци од 35% во Г20.
Сепак, и двете земји имаат прогресивна даночна скала, така што оваа бројка може да важи само за помала подгрупа на фирми. За странските компании со „постојан престој“ во Индија, стапката се искачува на над 40%.
Интересно е тоа што земјите од БРИКС покриваат спектар на корпоративни даночни стапки. Почнувајќи од највисокото (Индија, Бразил) до средината (Јужна Африка, Кина) до најниското (Русија).
Од друга страна, повеќето од кластерите Г7 се во средните опсези (24–30%), со најголемо отстапување во Јапонија (31%) и најмал исклучок во САД (21%).
Всушност, по Саудиска Арабија и Русија (20%), САД ја имаат третата најниска стапка на корпоративни даноци од која било економија на Г20.