Вештачката интелигенција (АИ) успеа да го реконструира „лицето на Исус Христос“ од парче ткаенина (Торинската плаштеница) за која некои веруваат дека била користена за да го обвиткаат Исус по неговото распнување.
Британскиот „Дејли експрес“ дошол до оваа идеја, тие користеле вештачка интелигенција за да го реконструираат „лицето на Исус Христос“.
Торинската плаштеница со векови ги поделени мислењата, а некои тврдат дека во материјалот може да се види дури и контурите на Христовото лице. Други рутински го отфрлаат како фалсификат, но новата технологија што ја користат италијанските научници сугерира дека ленениот чаршаф од 4,24 метри (14 стапки) можеби всушност датира од времето на Христос.
За прв пат беше претставен на јавноста во 1354 година како ткаенина во која било завиткано осакатеното тело на Христос по распнувањето. Оттогаш не престана да го привлекува вниманието на историчарите, црковните водачи, скептиците и верниците.
Библијата вели дека Јосиф од Ариматеја го завиткал Христовото тело во ленено платно и го ставил во гробот, а останатото е запишано дека витезот Џефри де Шарни го подарил на црквата во Лиреј, Франција, прогласувајќи го за Света Плаштаница.
Контурата на маж со брада и рани на телото може да се види на црно-бел негатив наместо во природната боја на платното (сепија). Првите фотографии од реликвијата ги направил Секундо Пиа во 1898 година.
И сега вештачката интелигенција е искористена за реинтерпретација на мистериозна света реликвија за да се открие „вистинското лице на Исус“. „Дејли експрес“ користеше најсовремена вештачка интелигенција за да генерира слики од Midjourneiy за да создаде симулација на лицето зад обвивката.
Се чини дека сликите го прикажуваат Христос со долга распуштена коса и брада – слично на многу класични прикази на него. Се чини дека има исеченици и гребнатини околу лицето и телото, што укажува на фактот дека тој штотуку е убиен.
Додека скептиците веруваат дека непознат уметник од 14 век ја лажирал „Плаштаницата на Месијата“ користејќи боја во прав или на скулптурата или на телото на моделот, многу католици се убедени дека ликот на Христос во моментот на воскресението бил некако втиснат на платното.
Во 1980-тите, радиокарбонската анализа утврди дека ткаенината користена за создавање на покровот датира од средината на 1300-тите, непосредно пред да започне нејзината документирана историја.
Сепак, д-р Либерато де Каро од италијанскиот Институт за кристалографија, користејќи нов метод познат како широкоаголно расејување на Х-зраци, сензационално тврдеше дека ткаенината одговара на сличен примерок за кој е потврдено дека е од опсадата на Масада, Израел, 55-74 н.е. ера.!?
Д-р де Каро фрли сомнеж во точноста на датирањето со јаглерод. Тој напиша: „Малавите и бактериите, колонизирачките текстилни влакна и нечистотијата или минералите што содржат јаглерод, како што е варовникот, прилепувањето до нив во празнините меѓу влакната кои на микроскопско ниво претставуваат околу 50% од волуменот, може да биде толку тешко целосно се елиминира во фазата на чистење на примерокот, што може да го наруши датирањето“.
Како дополнителна поддршка на неговите тврдења, д-р де Каро истакна дека меѓу влакната на ткаенината биле пронајдени ситни честички од полен од Блискиот Исток, што го отфрла општото верување дека плаштеница е европски фалсификат.
Со текот на годините, бројни скептици се обидоа да ја рекреираат вековната слика, со мешани резултати. Додека билансот на веројатности е дека предметот бил произведен од неидентификуван фалсификатор во средината на 1300-тите, кој и да го создал би поседувал извонредна, речиси натприродна вештина.
Различни папи ја прифатија Торинската плаштеница како чудотворна реликвија, вклучувајќи ги папата Јован Павле Втори и папата Франциск во 2013 година, но Католичката црква како целина нема официјален став за нејзината автентичност.