Знаеме дека местата за христијански аџилаци се обележани со религиозни мотиви како што се свеќи, скулптури, крстови, но една локација на северот на Литванија е навистина поинаква.
Тоа е рид во Литванија со над 100.000 дрвени и железни крстови од сите големини и форми. Атмосферата навечер е и убава и застрашувачка.
Поради сето ова, местото стана популарно меѓу „обичните“ патници и туристи кои немаат такво нешто во своите земји.
Како започнало подигнувањето на крстовите и зошто, сè уште не е познато со сигурност. Се верува дека тие за првпат биле поставени по бунтот против Руската империја во 1830 година, кога започнала полско-руската војна. Бидејќи семејствата не знаеле каде се закопани нивните жртви, тие спонтано почнале да носат крстови на овој рид.
Така, ова место во историјата на Литванија остана симбол на мирен бунт и национална гордост, а денес е дозволено поставување крстови помали од три метри без никаква посебна дозвола.
Исто така, точниот број на крстови не е познат, но се проценува дека околу 55.000 биле подигнати во раните 90-ти, додека во 2000-тите имало дури 100.000. Во 1993 година, ридот го посети папата, кој го прогласи за место на надеж, мир, љубов и жртва.
Изработката на крстови и резба на икони е знаење кое се пренесувало од генерација на генерација, па дури и УНЕСКО ја препознала оваа вештина како нематеријално културно наследство на Литванија и симбол на националниот и верскиот идентитет, пренесува „Пан куфер“.
Ридот нема официјален сопственик или надлежно тело, но доброволци и разни организации се грижат наизменично за него.