Канабисот патува од Албанија во земјите на Европската унија и Турција преку Косово и Метохија, а хероинот се пренесува од таа земја преку Косово во Западна Европа, според последниот извештај на мрежата на Глобална иницијатива против меѓународен организиран криминал.
„Од Албанија, дрогата преминува во Кукуш или Призрен, кон Феризај и Гњилане во Косово и Метохија за да премине во (централна) Србија, каде на граничарите повторно им се исплаќаат големи суми евра, тврдат авторите на извештајот, цитиран од РТС.
Границата со Албанија исто така е идентификувана како област за хероин од Турција до земјите на ЕУ преку пристаништето Драч, а во извештајот се наведува дека хероинот влегува во регионот од Турција, додека тој влегува во Кукуш преку Албанија и оди во Драч.
Според авторите, втората рута на хероин е Скадар, од каде оди до Црна Гора, а во некои случаи канабисот се пренесува по ист пат.
„Елбасан е клучен центар за размена на марихуана и хероин меѓу истокот и западот, бидејќи се наоѓа на главниот пат помеѓу албанскиот брег, Грција и Северна Македонија“, се вели во извештајот.
Кокаинот е присутен и во регионот, а најмногу го носат бродови со овошје што доаѓаат во Црна Гора од пристаништата во Латинска Америка, а во извештајот се забележува дека производството и употребата на синтетички дроги во регионот исто така е зголемено.
„Многу жаришта се погранични региони меѓу земјите, каде се случуваат криминални активности, но има малку заплени наркотици или апсења на важни криминалци, покрај канабисот, што сугерира дека има заштитен чадор од кој има корист и ја одржува статус кво состојбата“. се наведува во извештајот.
Одгледувањето канабис, особено во затворен простор, е зголемено во Северна Македонија, Србија и Босна и Херцеговина, а помалку во Албанија, а најголемиот дел од канабисот на Западен Балкан сега оди во Бугарија, додека кокаинот патува во Хрватска, Грција, Романија и Бугарија.
„Во Албанија, канабисот главно се одгледува во планините Дукаѓини и Кроја, во Валона, Мемалија, Тепељена, Ѓирокастра, како и во Фјер, Либражд, Леж, Малакастра, Булкиза, Девол и Лац“, се вели во извештајот.
Канабисот се пренесува во Грција со брод, од планините, па дури и директно од граничните премини со возила. Според анкетите, албанскиот канабис во Грција е десет проценти поскап отколку во Италија, од 2.000 до 2.200 евра за килограм, додека канабисот во затворен простор одгледуван во Албанија се движи од 2.800 до 3.200 евра за килограм.
Западен Балкан, наводно, е ранлив на трговија со мигранти и надвор, со тврдења дека скоро 50 милиони евра годишно имаат корист од трговијата со мигранти, и покрај напорите да се затвори балканската рута по хуманитарната криза пред шест години.
„Пазарот на мигранти во шесте земји од Западен Балкан сè уште е профитабилен за подземјето, но е многу помал отколку во 2015 година. Пандемијата не влијаеше значително на запирање на овие нелегални текови“, се наведува во извештајот за трговија со мигранти.
Се додава дека најтоплите области на трговија со луѓе во јужна Албанија се во близина на граничните точки како што се Какавија и Капстица со Грција, за да поминат низ Албанија до северните гранични точки со јужната српска провинција Морина-Врбница и во Хани е Хотит со Црна Гора
Мигрантите и барателите на азил се превезуваат преку Албанија по цена од 50 до 70 евра по лице, а во други земји и повеќе, во зависност од километрите и ризиците.
Нелегалните гранични премини се движат од 200 до 5.000 евра, вклучувајќи мито на граничните службеници, се вели во извештајот.
Нелегална добивка од трговија со луѓе и дрога претежно остваруваат криминални групи во регионот, но тие заработуваат и многу пари од нелегални активности надвор од Западен Балкан.
Голема количина перење пари има во градежниот сектор, недвижнини, коцкање и туризам, тврдат истражувачите, додека мали количини се перат во хотели, ресторани, слаткари, барови и клубови, бензински пумпи, спортски сали, овошје и зеленчук.
Студијата забележува дека од 2017 година наваму, се доживува просперитет во градежништвото и нов врв на цените на недвижностите – од 800 евра за метар квадратен во 2017 година, до скоро двојно повеќе – 1.400 до 2.000 евра во 2020 година.