Поради нивната разновидност и вкус, компирите се суштинска состојка во многу кујни ширум светот. Меѓутоа, понекогаш се случува компирите кои сме ги заборавиле во оставата да почнат да никнуваат или да позеленат.
Иако овие промени може да изгледаат загрижувачки, во повеќето случаи компирот е сè уште безбеден за јадење, под услов да знаеме како да ги идентификуваме и отстраниме потенцијално штетните делови.
Проникнатиот компир може да биде безбеден за јадење ако никулците се мали и компирот не станал мек или збрчкан. Овој токсин може да предизвика проблеми со варењето, главоболки и други симптоми доколку се консумира во големи количини.
Ако забележите дека никулците на компирот штотуку почнале да растат, едноставно отстранете ги и можете да ги користите компирите како и обично. Меѓутоа, ако никулците се подолги, а ги има повеќе, најдобро е да се избегнува консумирање на вакви компири.
Позеленетите компири не се безбедни за јадење. Зелената боја на компирот е резултат на изложеност на сончева светлина, која го стимулира производството на хлорофил. Но, зеленилото не е само знак за хлорофил, тоа укажува и на акумулација на соланин, штетен отров.
Ако компирот има мали зелени дамки, можете внимателно да ги исечете и да го искористите остатокот од компирот. Меѓутоа, ако зеленилото е раширено над поголемиот дел од компирот, најдобро е да го фрлите целиот компир.
Ако компирот стане и мек и збрчкан, тоа е јасен знак дека почнал да се расипува. Во такви случаи, компирот не само што е потенцијално опасен поради токсините, туку може да предизвика и сериозни дигестивни нарушувања. Компирите кои целосно омекнале и имаат неприроден мирис, дефинитивно треба да се фрлат.
Накратко, малите недостатоци на компирот, како што се малите никулци или зелените дамки, може да се отстранат, но посериозните оштетувања укажуваат на тоа дека компирот не е безбеден за јадење.