Иако може да изгледа дека полна чинија со храна и гушкање се се што им треба, кучињата всушност имаат сериозни стравови кои можат да ги вознемируваат. Невреме со грмотевици, огномет, странци, возење со автомобил или одење на ветеринар се само некои од најчестите извори на стрес кај кучињата.
Кучињата имаат исклучително чувствителен слух, па гласните и ненадејни звуци, како што се громот и огнометот, може да предизвикаат паника. Многу кучиња треперат, трчаат за да се покријат, лелекаат или покажуваат знаци на стрес штом слушнат вознемирувачки гласни звуци и пукање. Овој страв може да биде толку интензивен што кучето се обидува да избега од куќата или дворот.
Кучињата се социјални животни и не поднесуваат долги разделби од нивните сопственици. Некои кучиња развиваат тешка анксиозност од разделување, која се манифестира преку лелекаат, лаење, деструктивно однесување или дури и обиди за бегство, веднаш штом ќе се почувствуваат осамени.
Кучињата кои не биле подложени на соодветна социјализација рано во животот често покажуваат страв или несигурност во присуство на непознати луѓе или други животни. Стравот може да доведе до бегство, криење, па дури и агресивно однесување ако кучето чувствува дека нема друг излез.
Ако кучето не е навикнато да се вози, тоа може да покаже знаци на стрес од треперење и лелекање до дури и повраќање.
Многу кучиња се плашат и од возење со автомобил бидејќи ги поврзуваат со негативни искуства, како што е одењето на ветеринар. Лошите искуства со прегледи и болни интервенции може да ги направат кучињата панично да се плашат од ветеринарот. Овој страв често расте со текот на времето доколку кучето не стекне позитивни искуства за време на посетите.
Кучињата ја сакаат рутината, па преместувањето, реновирањето на домот или доаѓањето на ново милениче може да им предизвика неизвесност и страв. Овие промени можат да влијаат на нивното однесување, а некои кучиња дури стануваат повлечени или агресивни од страв.
Како да му помогнете на кучето да го победи стравот
Кучињата не се секогаш способни сами да ги надминат своите стравови, па затоа е важно сопствениците да ги препознаат сигналите на стресот и да им помогнат постепено да се прилагодат на предизвикувачките ситуации.
Ако кучето е преплашено од гласни звуци, создавање „безбедна зона“ во домот, пуштање смирувачка музика или користење феромонски дифузери кои смирувачките кучиња можат да помогнат.
За да се ублажи анксиозноста од одвојување, кучето треба да се навикне постепено да биде само, оставајќи ги играчките да го забавуваат додека е сам.
Кратките возења кои завршуваат со позитивно искуство прошетка или игра, може да му помогнат на кучето да престане да го поврзува автомобилот со стрес.
Запознавањето на кучето со нови луѓе и животни во контролирани услови го намалува стравот и ја зголемува неговата социјална сигурност, а повремените неутрални посети на ветеринарот, без преглед и награда, може да му помогнат на кучето да престане да ја доживува канцеларијата како место за непријатност.