Во последните месеци, трендот на дедоларизација е видлив на глобалните пазари (особено во позадина на заканите за царини на Трамп).
Азија, предводена од Кина, сè повеќе се одвраќа од доларот. Неговата вредност падна за десет проценти оваа година во споредба со кошничка валути, па доларот видливо ја губи својата моќ, а се шпекулира дали ова значи и почеток на падот на американската империја.
Ако ги погледнеме само поединечните валути (и не го вклучуваме златото во пресметката), доларот, со удел од 58 проценти, сè уште е убедливо резервна валута број еден во светот, додека еврото, на второ место со удел од 20 проценти, значително заостанува. И сепак – уделот на доларот беше 65 проценти пред десет години, а повеќе од 70 проценти на почетокот на овој век.
Долгорочниот пад на вредноста на американскиот долар најдобро се илустрира со фактот дека доларот изгубил над 86,5% од својата вредност од 1971 година, поради што многу земји кои ја поддржуваат дедоларизацијата во моментов се жалат дека добиваат долари за нивната нафта кои сè повеќе се претвораат во „безвредна хартија“.
Од друга страна, златото стана предмет на размена на пазарот на скапоцени метали во 1970-тите и неговата цена постојано се зголемува од тогаш. Ако го погледнеме кумулативно, таа е дури 4900% повисока отколку што беше пред 50 години.
Една од главните причини за растот на побарувачката и цената на златото е тоа што се смета за традиционален инструмент за заштита од висока и хиперинфлација. Златото историски се покажа како една од најбезбедните и најефикасните форми за заштита на вредноста на средствата на долг рок.