Офанзивата на фабриката за челик Азовстал започна вчера, кога руските војници влегоа во челичниот комплекс, кој е последното упориште на украинската армија во Мариупол. Оттогаш се водат крвави битки, а руското Министерство за одбрана тврди дека во текот на ноќта загинале околу 600 украински војници. Бидејќи цивилите остануваат во Азовстал, украинските власти сметаат дека одбраната на челичарите е главен приоритет. Еве како изгледа тврдината која Русите се обидуваат да ја освојат од почетокот на војната.
Во Азовстал, една од најголемите челичарници во Европа, тунелите се спуштаат до шест ката под земја. На површината има голем број објекти како што се бројни магацини, згради и оџаци кои обезбедуваат засолниште за украинските војници.
Околу 40.000 луѓе можат да останат во бункерите и тунелите, кои биле направени како засолниште од нуклеарни напади. Се проценува дека во овие тунели моментално се кријат околу 3.000 луѓе, од нив околу 2.000 украински борци (според Русија) и околу 1.000 цивили (според Украина).
Увага!!!
Штурм "Азовсталі" триває! Захисники під щільним вогнем тримають оборону заводу. Ворог застосовує авіацію, артилерію та піхоту. pic.twitter.com/3ENI3j831d— АЗОВ (@Polk_Azov) May 5, 2022
Влегувањето во тунелите би значело подземна борба која би траела со денови бидејќи 3.000 луѓе се скриени во различни делови од комплексот. Се проценува дека бројот на жртвите би бил огромен, а тактиката на опсада би имала спротивен ефект, бидејќи војската и цивилите од тунелот во одреден момент би морале да се предадат поради недостаток на храна, вода и муниција. Исто така, блокадата би била поедноставна операција за руската армија, бидејќи Азовстал е одделен од центарот на Мариупол со реката Калмиус.
Азовстал за време на првата битка за Мариупол
Азовстал, денес приватна фабрика за челик во сопственост на најбогатиот Украинец Рихат Ахметов, започна со работа во 1933 година. Работата на фабриката за челик беше привремено прекината откако нацистите го освоија Мариупол, за да биде обновена по Втората светска војна и повторно изградена кога беа изградени тунели и бункери како засолништа поради страв од можен нуклеарен конфликт меѓу СССР и САД.
За време на првата битка за Мариупол во 2014 година, овие бункери и тунели биле користени и како засолниште за цивили, но и како база за членовите на баталјонот Азов, кој тогаш бил паравојска составена од странски доброволци, националисти и ултрадесничари од Украина.
Клучните битки се воделе кон крајот на август 2014 година, но проруските сепаратисти собрани во Народната милиција од самопрогласената Доњецка Народна Република (ДНР) не успеаја да го освојат градот. Битката заврши со потпишувањето на Договорот од Минск во септември 2014 година, а Мариупол остана под контрола на украинската армија.
Оттогаш, центарот на Азовскиот баталјон е Мариупол, иако корените на овој озлогласен полк потекнуваат од Харков во 2005 година и од екстремистичката организација „Патриоти на Украина“. Русија го смета Азовскиот баталјон за неонацисти, додека Украина ги призна по првата битка за Мариупол како дел од Националната гарда, која е под контрола на украинското Министерство за внатрешни работи.
Фото: ukrinform.net