Шефот на унгарската влада, Виктор Орбан воведе контрола на цените на основните прехранбени производи во супермаркетите. Тамошните економисти проценуваат дека оваа мерка може да донесе краткорочно олеснување за потрошувачите, но не значи многу за жителите од руралните средини далеку од супермаркетите.
„Не се вклучени малите продавници, само големите мултинационални компании, а ние не одиме таму“, рекла една пензионерка која живее во Тизароф, село во еден од најсиромашните региони во Унгарија.
Ристикс, дијабетичарка, веќе не може да си дозволи ниту храна со малку шеќер „бидејќи ужасно поскапела“, а поради ретките автобуски линии не пазарува во околните градови. Друга пензионерка, 80-годишната Ержебет Форго изјавила дека ја боли фактот што селата се изоставени од контролата на цените.
Инфлацијата повторно порасна во Унгарија, достигнувајќи 5,7 отсто во февруари, што е повисока отколку во која било од 27-те членки на Европската унија. Потрошувачките цени низ ЕУ се зголемија во просек за 2,7 отсто.
Премиерот Орбан, кој се кандидира за уште еден мандат следната година, ги ограничи маржите на супермаркетите на 30 основни прехранбени производи. Сега може да биде 10 проценти над трошоците за големопродажба. Мерката, која вклучува храна како јајца, млеко и месо, ги ослободува трговците на мало со пониски годишни приходи, со што се заштедуваат локалните намирници.
Набргу по стапувањето на сила на мерките, Орбан ги обвини странските трговски ланци дека ги „ограбуваат Унгарците“ со нивните „прекумерни и неоправдани зголемувања на цените“.
Наведувајќи маржи од 42 отсто на пилешки крилца или 70 отсто на јогурти, Орбан рече дека „итната интервенција“ е дизајнирана да ги заузда трговците кои „се грижат само за профитот“.
Откако се врати на власт во 2010 година, националистичкиот лидер постојано се свртуваше против големите меѓународни трговски синџири кои почнаа да цветаат во неговата земја по падот на комунистичкиот режим, истиснувајќи ги помалку конкурентните домашни намирници.
Во последниве години, унгарските власти воведоа мерки за казнување на мултинационалните компании, додека парите на даночните обврзници се одлеваат во економските сектори како што се банкарството и телекомуникациите. Некои од овие големи домашни компании подоцна беа продадени на луѓе блиски до Орбан.