Претседателот Николас Мадуро трет пат победи на претседателските избори во Венецуела, според делумните резултати објавени од изборниот совет. Шефот на Националниот изборен совет (CNE), Елвис Аморосо – кој е близок соработник на Мадуро – рече дека со преброени 80 отсто од гласачките ливчиња, претседателот Мадуро има 51 отсто од гласовите, наспроти 44 отсто за неговиот главен ривал.
Венецуелската опозиција ја отфрли најавата на CNE како лажна и вети дека ќе го оспори резултатот. Се вели дека нејзиниот кандидат, Едмундо Гонзалес, победил со 70 отсто од гласовите и инсистирал дека тој е вистинскиот новоизбран претседател.
Опозицијата рече дека резултатите од гласовите што ги добила, како и излезните анкети и брзото пребројување, покажале дека Гонзалес има водство од 40 процентни поени пред актуелниот претседател. Опозициските партии се обединија зад Гонзалес во обид да го соборат претседателот Мадуро по 11 години на власт.
Анкетите на јавното мислење спроведени пред изборите сугерираа дека Гонзалес целосно ќе го победи претседателот.
Венецуелскиот опозициски лидер Марија Корина Мачадо и опозицискиот претседателски кандидат Едмундо Гонзалес одржаа прес-конференција откако изборната власт објави дека венецуелскиот претседател Николас Мадуро освои трет мандат, за време на претседателските избори, во Каракас, Венецуела на 29 јули 2024 година.
Резултатот од изборите ќе има реперкусии многу подалеку од јужноамериканската земја со 29,4 милиони жители. Во текот на изминатите 10 години, 7,8 милиони луѓе ја напуштија Венецуела поради економската и политичката криза во која земјата беше втурната под администрацијата на Мадуро.
Анкетите спроведени во пресрет на изборите покажуваат дека егзодусот сега може да се зголеми, а една анкета сугерира дека третина од населението ќе емигрира.
Со имиграцијата жешка тема на изборите во САД, владата во Вашингтон, како и државите од Латинска Америка во кои Венецуелците масовно емигрираа, се погодени од она што се случува во земјата на Андите. Со кого има бизнис Венецуела, исто така е важно затоа што има најголеми резерви на нафта во светот.
Промената на власта би можела да ја оттргне Венецуела од овие земји, како и од нејзиниот близок сојузник, Куба, додека од Мадуро се очекува да ги продлабочи врските со своите сојузници доколку остане на власт.
Многу Венецуелци беа категорични дека сакаат промени по 25 години во кои социјалистичката партија ПСУВ беше на власт – прво под водство на починатиот претседател Уго Чавез, а по неговата смрт од рак во 2013 година, под Николас Мадуро.
Во редот на едно избирачко место во Петар, еден од најголемите сиромашни квартови во Латинска Америка, многу луѓе рекоа дека гласаат за „промена“.
„Оваа влада ги имаше сите можности да ја направи Венецуела голема земја, но наместо тоа имаме мизерија“, изјави Хектор Емилио Д’Авила на новинарот на Би-Би-Си, Јоне Велс.
„Нашите деца треба да поминат низ џунглата, Дариен Гап, до САД. Во џунглата има многу мртви Венецуелци. Нашите деца умираат“.
Постоеше широко распространет страв дека владата може да прибегне кон измама за да победи на изборите. Победата на Мадуро во 2018 година, исто така, беше широко отфрлена како ниту слободна ниту фер.
Сепак, опозицијата се надеваше дека нејзиното водство ќе биде толку убедливо, што ќе ги спречи сите обиди на администрацијата на Мадуро да ги „украде изборите“.
Еден водач на заедницата, Катиуска Камарго, рече дека многу години луѓето не излегуваа во толку голем број бидејќи „имаше толку многу колективно разочарување“, но дека сега луѓето се „решени овие луѓе веднаш да ја напуштат власта“.
Во Каракас, група поддржувачи на опозицијата се држеа за раце во знак на протест за да бидат пуштени да ги пребројат гласовите.
Американскиот државен секретар Антони Блинкен беше меѓу оние кои го изразија својот скептицизам по објавувањето на резултатот од Националниот изборен совет, тело во кое доминираат владините лојалисти.
Тој рече дека САД имаат „сериозна загриженост дека објавениот исход не ја одразува волјата или гласовите на венецуелскиот народ“.
Чилеанскиот претседател Габриел Бориќ, исто така, рече резолтатот му тежок за „тешко за верување“ резултатот.
Бориќ побара „целосна транспарентност на записниците и процесот и меѓународните набљудувачи кои не се посветени на владата да ја земат предвид вистинитоста на резултатите“.
Уругвајскиот претседател рече за владата на Мадуро: „Тие ќе „победат“ без оглед на вистинските резултати. Во меѓувреме, сојузниците на Мадуро побрзаа да му честитаат.
Кубанскиот претседател рече дека „достоинството и храброста на венецуелскиот народ триумфираа над притисокот и манипулациите“.
Мадуро го опиша резултатот како „триумф на мирот и стабилноста“ пред расположените поддржувачи во Каракас – пофалувајќи го венецуелскиот изборен систем и исмевајќи ги противниците.
Опозицијата распореди илјадници сведоци на избирачките места низ целата земја за да може да го објави сопственото пребројување на гласовите.
Сепак, портпаролката на коалицијата предводена од г-дин Гонзалес рече дека нивните сведоци биле „принудени да ги напуштат“ многу избирачки места.
Гласањето во Венецуела е електронско. Гласачите удираат во копче доделено на нивниот претпочитан кандидат на гласачката машина.
Електронските резултати се испраќаат до седиштето на CNE, но машината печати и хартиен документ кој потоа се става во гласачка кутија.
Според законот, на партиите им е дозволено да испраќаат сведоци на пребројувањето на овие хартиени сметки извршено на секое избирачко место, но многумина беа спречени да го сторат тоа.
Нивниот план беше да ги надгледуваат овие резултати за да видат дали се совпаѓаат со резултатите објавени од CNE, но опозицијата доцна во неделата рече дека досега имала пристап до помалку од една третина од испечатените сметки.