Над 71 милион луѓе ширум светот живеат во сиромаштија како резултат на вртоглавото скокање на цените на храната и енергијата кои се зголемија од почетокот на војната во Украина. Ова се наведува во извештајот на Програмата за развој на Обединетите нации (ПРООН). Таа проценува дека уште 51,6 милиони луѓе паднале во сиромаштија во првите три месеци по почетокот на војната – живееле во просек по 1,90 долари дневно или помалку. Ова го зголеми вкупното глобално население под овој праг на 9%. Уште 20 милиони луѓе се на прагот на сиромаштија од 3,20 долари дневно.
Семејствата во земјите со ниски приходи трошат 42% од својот приход на домаќинството на храна. По санкциите на Западот кон Русија, цените на горивото и основната храна како пченицата, шеќерот и нафтата се зголемија. Блокираните пристаништа во Украина и неможноста на земјата да извезува жито во земјите со ниски приходи дополнително ги зголемија цените, пишува „Дејли Сабах“.
ПРООН забележа дека 125 милиони луѓе доживеале сиромаштија за околу 18 месеци за време на заклучувањето поради пандемијата, во споредба со повеќе од 71 милион за само три месеци откако Русија ја нападна Украина кон крајот на февруари.
Меѓу 20-те земји кои се најпогодени од инфлацијата се Хаити, Аргентина, Египет, Ирак, Турција, Филипините, Руанда, Судан, Гана, Кенија, Шри Ланка и Узбекистан. Според ПРООН, повеќе луѓе во овие земји, од кои некои се погодени од политички превирања, како што се Судан и Шри Ланка, се соочуваат со сиромаштија.
Во земјите како Авганистан, Етиопија, Мали, Нигерија и Јемен, ефектите од инфлацијата најмногу ги чувствуваат оние кои веќе се на прагот на сиромаштија.
Вкупниот број на луѓе кои живеат во сиромаштија или се ранливи е над 5 милијарди, или нешто помалку од 70% од светското население. Во Гана, на пример, каде дневната минимална плата е само 1,80 долари на ден, луѓето го чувствуваат најголемиот дел од инфлацијата.
Друг извештај на ОН покажува дека 2,3 милијарди луѓе се соочувале со тешкотии да добијат доволно храна дури и пред војната во Украина.
Според ПРООН, наместо да трошат милијарди за енергетски проекти, владите треба да ги насочат трошоците кон луѓето кои се најпогодени.
Пред војната, Русија беше најголемиот светски извозник на природен гас и втор најголем извозник на сурова нафта. Русија и Украина заедно извезуваа речиси четвртина од светскиот извоз на пченица и голем дел од сончогледовото масло.