„Рускиот независен медиум Медуза објави преглед на најновите случувања на бојното поле во Украина и руските региони изложени на напади на украинските сили, со посебен акцент на руската пролетна офанзива.
Според информациите од отворени извори, како што пишуваат медиумите, борбите долж границата меѓу руската област Курск и соседната украинска област Суми постепено стивнуваат. Армиите на двете земји сега веројатно се фокусирани на прераспоредување на нивните единици, кои ја поминаа крајот на зимата ангажирани во битката за регионалниот центар на областа Курск, Суџa, на други фронтови.
Во централниот дел на Донбас, колективното име за источните украински региони Доњецк и Луганск руските сили го завршија прегрупирањето и ја започнаа својата прва голема офанзива пролет-лето. Досега ја пробија украинската одбрана северно од Торецк и напредуваа на половина пат до Костијантивка. Овој град, кој ја штити украинската оска од југ на потегот Краматорск – Славјанск во северниот дел на Донбас, најверојатно, како што се наведува, ќе биде една од главните цели на офанзивата.
Притисокот врз Суми паѓа.
По неколкунеделни борби, руските сили го вратија селото Гуево од украинските војници јужно од Суџа. Сега тие се наоѓаат на околу пет километри од границата, покрај реката Псел. Сепак, постигнувањето позиција на понатамошно напредување, како што се наведува, нема да биде лесно за разлика од териториите западно од Суџа, каде што украинските сили ја загубија главната линија за снабдување, патот Суџа-Суми, во областа Гујев, Украинците сè уште имаат солиден логистички систем. Исто така, на руските војници им пречи тешкиот терен, односно шумите и мочуриштата покрај бреговите на Псел.
Следната укрепена украинска позиција се наоѓа во Горналскиот манастир Свети Никола, на три километри од Гуево, сместен покрај реката. Западно од Гуево, руските сили стигнаа до граничниот контролен пункт Суџа, но сè уште не се обиделе да напредуваат понатаму во регионот Суми во Украина долж овој дел од границата.
Од друга страна, Русите воспоставија мост позападно во регионот Суми. Сепак, иако го освоија селото Басовка, досега не успеаја да се пробијат до главниот украински логистички центар во Јунакивка по патот Суџа-Суми низ селото Локња.
Друга руска група работи на туркање на украинските сили, кои во март ја преминаа границата и го нападнаа рускиот регион Белгород, од нивните позиции на околу 20 километри источно од Гуево. Меѓутоа, руските сили го вратија поголемиот дел од селото Демидовка.
Само неколку единици, од оние кои учествуваа во решавачката битка кај Суџа на почетокот на март, учествуваат во судирите во близина на границата. На руска страна има изолирани единици на воздухопловни и поморски сили кои се бореле во областа Курск. Во офанзивата на Басовка дејствува еден од трите јуришни полкови од 76-та дивизија за воздушно напад.
На украинска страна цели бригади се повлекле од битката по напуштањето на Суџа, а нивната моментална локација не е позната. Веројатно, како што пишува „Медуза“, повеќето сили од руската и украинската група се повлечени на опоравување и подоцна ќе бидат прераспоредени на други фронтови.
Овој тип на прегрупирање обично трае неколку недели или дури месеци, особено ако единиците претрпеле големи загуби. На пример, 72-та механизирана бригада на украинските вооружени сили, која го одбрани Вуледар и изби од опкружувањето на тој град минатиот октомври, помина три месеци во обнова на силите во регионот Херсон, пред да биде вратена на фронтот јужно од Покровск во февруари. Малку е веројатно дека украинските бригади, кои се обидуваа да се пробијат често пешки од областа северно од Суџа, се во многу подобра форма од 72-та бригада по битката за Ухледар.
Засега останува нејасно каде понатаму ќе бидат распоредени единиците на руските сили од областа Курск.
На фронтот Покровск-Курахово му се заканува со колапс
Руските сили, исто така, продолжуваат да напредуваат кон Новопавливка во областа Дњепропетровск од југ и исток, како и кон вливот на реките Мокри Јали и Вовча кај селото Комар. Доколку биде успешна, оваа операција од големи размери може да се закани да го урне целиот украински фронт меѓу Покровск и Курахово, што ќе ја направи одбраната на Покровск, клучното логистичко упориште за украинските сили во Доњецк, значително потешка.
На јужното крило на оваа офанзива, од освоениот регионален центар Велика Новосилка, руските сили стигнаа до периферијата на селото Шевченко, каде се наоѓа најголемото, иако неискористено наоѓалиште на литиум во Украина.
Украинците се изложени на ризик во близина на Торецк и Костантиновка
По завршувањето на операцијата за прегрупирање, руските сили не само што успеаја да ги истуркаат Украинците од поголемиот дел од стратешкиот рударски град Торецк, вклучувајќи го и центарот на градот, над кој украинските сили презедоа делумна контрола за време на нивната контраофанзива во февруари – туку и навлегоа длабоко во украинската одбрана меѓу Торецк и друг регионален украински логистички центар Костантиновка.
Северно од Торецк, рускиот агресор се проби до Плешчиивка, лоцирана на половина пат меѓу Торецк и Костиновка, но не е јасно дали руските сили успеале да ја обезбедат оваа позиција. Меѓутоа, руските трупи биле забележани и на запад, откако напредувале од исток кон селата Шчербинивка и Леонидивка, на западното предградие на Торецк.
Се чини дека украинската одбрана поточно, бригадите на украинското Министерство за внатрешни работи се пробиени во оваа област. Украинските сили, како што се наведува, можеби веќе се повлекле од северната периферија и од областа Забалка во југозападниот дел на градот.
Во исто време, руските сили се обидуваат да ја опколат преостанатата украинска одбрана кај Торецк од југозапад. Русите напредуваат по два правци – преку Олександропил и Калинов, движејќи се кон Костатиновка.
Доколку украинските сили не ја зајакнат одбраната долж линијата на фронтот кај Торецк, руските трупи би можеле за неколку недели да стигнат до јужните предградија на Костијантинивка, што драстично би ја ослабело позицијата на украинските сили долж целиот фронт од Часив Јар до Покровск, се заклучува во анализата на Медуза.