Како и целиот свет, така и Северна Македонија се соочува со последиците од економската и енергетската криза. Она што им паѓа во очи на граѓаните во оваа ситуација на криза е немањето политичка кохезија меѓу политичките партии на власт и опозицијата. Наместо да најдат заеднички јазик за соочување со последиците од кризата, тие ја заоштрија политичката реторика како утре во земјава да се одржат предвремени парламентарни избори.
Петрит Сарачини од Институт за медиуми и аналитика (ИМА) вели дека клучното влијание за продлабочување на поделбите меѓу граѓаните е главно заслуга на политичките елити.
– Продлабочувањето на поделбите меѓу граѓаните е главно заслуга на политичките елити. Партиски лидери, носители на партиски и државни функции, лица со јавно влијание блиски до политичките опции, кои долго време користат вокабулар со кој жестоко се напаѓаат политичките противници и оние кои размислуваат поинаку, често со навреди, дискриминаторски јазик, па дури и говор на омраза. Второ клучно влијание врз нив доаѓа преку зајакнувањето на овој дискурс од медиумите. Некои од нив станаа пропагандно средство на политиката, а некои се обидуваат да пренесат различни мислења на професионален начин, тоа често го прават на некритички начин, претворајќи се во платформи за ширење на поделби и поларизација произведени од политиката. Притоа, медиумите не успеваат да ја исполнат една од своите главни улоги – да бидат филтер што нема да дозволи нивната злоупотреба за поттикнување омраза, дискриминација и кршење на човековите права, како и заштита на основните принципи на демократијата и јавниот интерес, не само слобода на изразување, но и одговорност за јавно искажаниот говор и правата на секој граѓанин, без разлика дали се согласува со неговото мислење или не, изјави Сарачини за „Локално“.
Според него, медиумите мора да ја исполнат и својата улога како платформа која овозможува плурализам и различност на мислењата, но и критички набљудувач на секој што ги прекршува правилата на демократско однесување и човековите права.
– Институциите, исто така, мора да станат структури кои активно ги штитат демократијата и човековите права, и да продуцираат простор кој ги прифаќа потребите на различните, и на „мнозинството“ и на „малцинствата“, на фер и неселективен начин. Само во таков продуктивен контекст судирот на различни мислења и аргументирана критичка дебата може да доведат до напредок и нови и подобри решенија за иднината на сите, нагласува Срачини.
Д.Ј.