Психолозите и истражувањата сè повеќе истакнуваат дека паровите кои се навистина среќни и исполнети во својата врска, поретко имаат потреба да го информираат целиот свет за тоа на социјалните мрежи.
Во време кога социјалните мрежи станаа секојдневна сцена на емоции, многумина од нас се навикнати да гледаат љубовни статуси, годишнини, патувања и романтични селфиња на секој чекор.
Тишината раскажува повеќе од 100 приказни
За некои ова е сомнително, но всушност, најстабилните врски живеат надвор од екранот. Љубовта која е сигурна во себе не бара потврда однадвор. Не ѝ треба лајк за да знае дека вреди.
Кога партнерите навистина се разбираат, се почитуваат и уживаат еден во друг, нивната енергија не е насочена кон создавање онлајн слика, туку кон реални, лични моменти.
Наместо да позираат за совршена снимка, тие се држат за раце во тишина. Наместо да го набљудуваат „Ние против светот“, тие ја живеат таа приказна без публика.
Дигитална љубов наспроти вистинска блискост
Ова не значи дека паровите што споделуваат фотографии не се среќни. Многумина се. Но, честата, интензивна потреба за објавување, означување и прераскажување на сè може да укажува и на несигурност, потреба за потврда или дури и обид за сокривање на проблемите.
Психолозите наведуваат дека „прекумерното дигитално демонстрирање на љубовта често е компензација за она што недостасува во реалноста“.
Со други зборови – колку повеќе викате дека сте среќни, можеби и самите се обидувате да верувате во тоа.
Приватноста е новата интимност
Светот се менува. Станува сè погласен. И токму затоа паровите кои ја чуваат својата интимност за себе денес дејствуваат како најгласен доказ за вистинска поврзаност.
Не мора да објавуваат статус за да бидат во врска. Не мора да бројат „срца“. Бидејќи, најважно од сè, тие веќе се имаат еден со друг.
Љубовта што не мора да се докажува пред светот е често онаа што трае најдолго. Не е скриена, туку е само заштитена. И во тој простор обвиткан во тишина, се раѓа вистинска блискост, се вели во истражувањето.