Неодамнешното собирање и проценка на податоци од NASA, Earth’s Radiant Energy System (CERES) и Energy Balanced and Filled (EBAF) Edition 4.2 откри значителни флуктуации во апсорбираното сончево зрачење на Земјата во текот на 2023 година, што укажува на пораст, особено во февруари, март и декември 2023 година.
Анализата на податоците дава увид во тековните промени во енергетскиот биланс на Земјата, истакнувајќи ги потенцијалните импликации од зголемената апсорпција на сончевата енергија.
2023 година беше отворена со нагло зголемување на апсорпцијата на сончевото зрачење на Земјата, достигнувајќи го максимумот од 3,9 вати на квадратен метар (W/m²) во февруари и дополнително ескалираше на 6,2 W/m² во март. Овие бројки претставуваат значителен контраст во споредба со историските податоци од истите месеци во 2000 година, што укажува на севкупен нагорен тренд во апсорпцијата на сончевото зрачење.
Во декември 2023 година, постојаната шема на висока апсорпција на сончево зрачење продолжи, според податоците од CERES на НАСА. Ова беше уште еден потсетник за тековните промени на енергетскиот биланс на Земјата, за кој се верува дека е управуван од сложена интеракција на фактори – концентрации на стакленички гасови, атмосферски честички, сончева варијабилност и албедо промени.
Понатаму, пресметаните средни годишни нивоа на апсорпција за 2023 година се покажаа значително повисоки од оние забележани на почетокот на 21 век. Овие отчитувања се клучни бидејќи сугерираат веројатен тренд на зголемување на нивото на сончево зрачење кое се апсорбира од површината на планетата.
Последователниот енергетски дисбаланс може да доведе до промени во температурата, нивото на морето и климата, покажувајќи го потенцијалното влијание на овие промени врз глобалната средина.
Разбирањето на природата и флуктуациите на апсорбираното сончево зрачење на површината на Земјата е клучна компонента во анализата на нашиот глобален климатски систем. Неодамна, анализата на податоците на CERES EBAF Ed4.2 објавени од NASA даде клучни сознанија за овие промени и трендови.
Овие податоци го испитуваат распонот од 2000 до 2023 година, покажувајќи значителна варијабилност и од месец до месец и од година во година.
Од друга страна, годините 2011, 2017, 2022 и 2023 година се издвојуваат како со особено високи скокови на апсорбираното сончево зрачење, што укажува на забележителен растечки тренд во последните години.
Ова е показател за сè подинамичниот климатски систем на Земјата и веројатно ќе има големо влијание врз нашето разбирање за енергетскиот биланс и климатските промени.
Сепак, податоците одразуваат и неколку години со негативни аномалии, како што се 2001 и 2014 година. Овие периоди откриваат намалување на апсорпцијата на Сонцето, што може да биде под влијание на различни фактори како што се облачноста, аеросоли или промените на албедото на Земјата.
Интересно е што последните години покажуваат засилен позитивен тренд. 2023 година, особено, бележи исклучително висока годишна промена на апсорбираното сончево зрачење. Ова го нагласува растечкиот интензитет на сончевата енергија што се апсорбира од површината на Земјата.
Толкувањето на овие промени и трендови во апсорбираното сончево зрачење е од огромно значење за климатолозите и креаторите на политиките. Не само што нуди вредни сознанија за моменталната состојба на нашата клима, туку служи и како показател за она што потенцијално можеме да го предвидиме во иднина.
Не може да се минимизираат потенцијалните влијанија врз глобалните временски обрасци и долгорочните климатски проекции.
Како заклучок, податоците од CERES EBAF Ed4.2 ја нагласуваат динамичната и сложена природа на нашиот климатски систем. Таа, исто така ја нагласува виталната потреба за континуиран мониторинг, истражување и софистицирано разбирање на овие промени.
Крајната цел е да се стекне со потребното знаење за да се донесат информирани одлуки во врска со нашата еколошка иднина и да се олеснат ефективни решенија како одговор на климатските промени.