Русија вработувала африкански земјоделци во фабрика за шампони, но наместо на работа, ги праќала на фронтот во војната во Украина. Млади луѓе од Камерун, Сенегал, Гана и други сиромашни земји биле мамени со ветувања за добро платени работни позиции во Русија, само за да бидат принудени да потпишат воени договори и испратени како пешадиски борци на фронтовите во источна Украина.
Жан Онана од Камерун, кој пристигнал во Москва со надеж да заработи за своето семејство, поминал пет недели воена обука во Ростов и Луганск, за потоа да биде испратен директно во рововите. По брутален напад врз неговиот бункер, Онана бил ранет и останал заробен шест дена под урнатини пред да биде пронајден и заробен од украинските сили.
Слична судбина имале и други Африканци, како 25-годишниот Малик Диоп од Сенегал, кој бил регрутиран додека студирал во Русија, ветуван му бил мирен и добро платен работен ангажман како мијач на садови, но по само една недела бил вооружен и испратен на фронтот. Американски и европски извештаи укажуваат дека руската војска има огромен проблем со недостаток на војници, со проценки дека речиси еден милион руски војници се убиени или ранети од почетокот на инвазијата.
За да ја надомести оваа загуба, Кремљ активно регрутира странски војници, вклучувајќи десетици илјади од Северна Кореја и бројни Африканци. Камерунската влада е загрижена поради зголеменото дезертерство и отпуштањето на воениот персонал, па воведе построги правила за оние што ја напуштаат земјата. Повеќе од 60 мажи од Камерун досега загинале во Украина, а многу семејства остануваат без информации за нивните најблиски.
Низ социјалните мрежи во Камерун и други земји се шират фотографии и апели од роднини на регрутирани мажи, кои веќе со месеци немаат контакт со нив и не знаат дали се живи или мртви. Некои од нив биле принудени да потпишат воени договори под притисок на аеродромите во Русија. Покрај тоа, стотици млади Африканки биле регрутирани да работат во фабрики поврзани со воената индустрија во Татарстан, каде што се произведуваат ирански беспилотни летала.
Тие биле мамени со ветувања за добра плата и образование, без да знаат дека фабриката е воена цел и некои од нив биле повредени во украински напади.
Истражувачи предупредуваат дека оваа практика ја користи сиромаштијата и економската нееднаквост како примамка, а луѓето не се мотивирани од поддршка за Русија, туку од потребата да обезбедат егзистенција за своите семејства. Ова ја покажува суровата реалност на луѓето кои заминуваат да бараат подобар живот, а завршуваат како топовско месо во далечна војна.