На денешен ден во цела Југославија се славеше роденденот на Тито. Се празнуваше како Ден на младоста, а овој празник и денес скромно се одбележува во поранешните југословенски републики.
Куќата на цвеќето во Белград и родното место Кумровец во Хрватска секој 25 мај редовно се посетени од бројни почитувачи од регионот на ликот на поранешниот југословенски претседател Јосип Броз Тито и на идејата за социјализам.
Илјадници деца и млади си играа со тактовите на песната „Тито е наше сонце“ на стадионот на ЈНА, славејќи го роденденот на доживотниот претседател на СФРЈ, сега со истата парола „Ние сме Титови, а Тито е наш“ го посетуваат неговиот гроб и родното место сеќавајќи се на некогашните состојби.
Иако е роден на 7 мај, пред 130 години, Југословените верувале дека роденденот на Тито е 25 мај и настанало недоразбирање, како што се објаснуваше тогаш, бидејќи Броз користел лажни документи како млад комунист во Втората светска војна.
Воспевањето на партијата, војската, социјализмот и пред сè, подемот на Јосип Броз за врховен лидер на тој ден ќе го достигне својот врв.
Самиот Тито знаеше да потсети дека не се сеќава да остари поради многу работа, како и дека народ без младина, како што е младината на Југославија, е несреќен, па на иницијатива на славениците, од 1957 година тој ден е се слави како Ден на младоста.
Заштитен знак на тој ден беше познатата Младинска штафета. Штафетата тргнуваше месец и половина пред 25 мај и мораше да помине низ сите сојузни единици на Југославија, носени од младите. За време на прославата, почесниот млад човек или жена му ја предаваше палката на Тито со роденденски честитки.
Јосип Броз Тито е роден во Кумровец, Загорје, во мешано хрватско-словенечко семејство, во мај 1892 година. Како австроунгарски регрут, со чин каплар, учествувал во Првата светска војна и на српскиот фронт.
За време на Втората светска војна, Тито беше водач на Народноослободителната борба на југословенскиот народ.
Беше лидер на Комунистичката партија на Југославија од 1937 до 1980 година, а во 1953 година стана доживотен претседател на Социјалистичка Федеративна Република Југославија, на која остана до неговата смрт во 1980 година.
Тој е еден од основачите на Движењето на неврзаните, заедно со Нехру, Насер и Сукарно.
Почина на 4 мај 1980 година, а во тој момент цела Југославија запре, сите шест републики беа шокирани од веста за смртта на маршалот.
Неговиот погреб остана ден за паметење, на последното збогување на Тито присуствуваа многу светски претставници. Претставници на повеќе од 200 партии дојдоа од повеќе од 120 земји да присуствуваат на неговиот погреб.
Телевизиските преноси на погребот беа преземени од телевизиски станици во повеќе од 40 земји.