Во научните кругови, естрадиолот долго време е познат како клучен хормон во репродуктивното здравје. Сепак, постојат сè повеќе докази што го ставаат во центарот на вниманието кога станува збор за мозокот.
Естрадиолот, како најмоќен и најзастапен член на класата естрогени, е присутен во телото на двата пола и игра многу посложена улога отколку што традиционално му се припишува. Научниците сега сè повеќе ја истражуваат неговата функција како невроактивен стероид молекула што дејствува директно на мозочните патишта и влијае на нашата ментална состојба, однесување, па дури и на нашиот капацитет за учење и меморија.
Студиите покажуваат дека естрадиолот е вклучен во модулацијата на сложените невротрансмитерски системи во мозокот, вклучувајќи ги и патиштата на хормоните на среќата серотонин, допамин и глутамат. Овие системи играат клучна улога во контролирањето на емоциите, чувствата на награда, сексуалното однесување и когнитивните функции.
Преку сеопфатен преглед на моменталната литература, се истражуваат бројните начини на кои естрадиолот влијае на овие невротрансмитери, осветлувајќи ги неговите повеќекратни и динамични улоги, објавува Frontiersin.org.
Експериментите врз модели на глодари, како што се оние што вклучуваат отстранување на гонадите (гонадектомија), покажаа како хормоналните промени можат да ги преобликуваат невронските мрежи на мозокот и нивните функции.
Имено, естрадиолот делува преку три различни рецептори: естрогенски рецептори алфа (ERα) и бета (ERβ), како и рецепторот поврзан со G протеинот (GPER).
Активирањето на овие рецептори, особено преку специфични стимулатори, нуди ветувачки терапевтски увид во можностите за регулирање на хемијата на мозокот – особено во состојби предизвикани од хормонални дисбаланси или невролошки нарушувања.
Иако човечките студии се сè уште ограничени, транслациската наука што ги поврзува основните и клиничките истражувања отвора врата за разбирање како овие механизми можат да се применат во третманот на нарушувања на расположението, когнитивни дисфункции и невродегенеративни заболувања.
Овој сеопфатен пристап овозможува подлабоко разбирање и на физиолошките и на патофизиолошките процеси во мозокот. Со разоткривање на комплексноста на ефектите на естрадиолот врз регулацијата на невротрансмитерите, овој пристап придонесува за унапредување на оваа област и поставува основа за идни истражувања и разбирање на врската помеѓу естрадиолот и невронските мрежи, како и нивната вклученост во нарушувањата на функцијата на мозокот.