Од 1 јануари 2026 година, купувањето и снабдувањето со руски гас за Европската Унија ќе биде забрането, одобрија министрите за надворешни работи на земјите-членки за време на нивниот состанок денес во Луксембург. Предлогот е од Европската комисија и е во фаза на координација со Европскиот парламент.
Советот прецизираше дека ќе има исклучоци и тие предвидуваат дека краткорочните договори склучени до 17 јуни 2025 година, односно пред презентацијата на идејата во Брисел, ќе важат до 17 јуни 2026 година. Долгорочните договори ќе можат да се спроведуваат уште две години – до крајот на 2027 година. Ова значи дека целосниот и безусловен увоз на руски гас во ЕУ ќе биде забранет од 1 јануари 2028 година. Ограничувањата важат и за цевководниот и за течниот гас, јасно се наведува во соопштението на Советот. Транзитот на руски гас ќе биде под посебен мониторинг за да се осигури дека нема да влезе на европскиот пазар. Досега нема индикации за забрана за пренос на руски гас до трети земји преку ЕУ.
Минатата недела, Комитетот за енергетика на Европскиот парламент одобри сличен текст, кој предвидува прекин на новите испораки уште следната година. Сепак, европратениците инсистираат дека конечната забрана треба да стапи на сила една година порано – од 1 јануари 2027 година.
Предлогот на Советот вклучува и забрана за увоз на руска нафта од 1 јануари 2028 година. Во моментов, само Унгарија и Словачка добиваат руска нафта (преку нафтоводот „Дружба“, додека ембаргото е на сила за другите земји од почетокот на 2023 година. Беше одобрено во првите месеци од војната во Украина.
Одлуката на Советот не дозволува зголемување на обемот или други промени на моментално важечките договори, но ќе биде покажана флексибилност за земјите без излез на море (Унгарија и Словачка, кои активно работат против ограничувањата врз Русија).
Европската комисија предложи прекин на увозот на руски енергетски ресурси, тврдејќи дека Москва ги претворила енергетските испораки во алатка за притисок. Беше изготвен во форма на регулатива, а не на санкции, како што беше случајот со нафтата, и не бара целосна едногласност за одобрување, туку само квалификувано мнозинство (или 55% од земјите што претставуваат најмалку 65% од населението на заедницата).
Во текот на преодниот период, ќе бидат потребни документи за докажување на потеклото на гасот – и руски и неруски. Земјите исто така ќе треба да достават до Брисел план за диверзификација на снабдувањето. Земјите што можат да докажат дека повеќе не добиваат руски природен гас директно или индиректно ќе бидат ослободени од оваа обврска.