Во летните денови, нема ништо попријатно од пливање во базенот. Сепак, дали водата што изгледа кристално бистра е навистина толку чиста колку што мислиме?
Пливањето, особено во јавни базени и водни паркови, носи специфични ризици – од благи иритации на кожата до гастроинтестинални инфекции. Но, пливањето носи и бројни физички, социјални и ментални здравствени придобивки, објавува RTS.rs.
Патогени во базените
Насловите во летните вести и објавите на социјалните медиуми честопати го истакнуваат „факторот на гадење“ кога станува збор за заедничките бањи. Овие стравови не се неосновани.
Добрата вест е дека хлорот, кој е широко користен за дезинфекција на базените, е ефикасен во убивањето на многу патогени. Лошата вест е дека хлорот не делува веднаш – и не убива сè.
Во жешките летни денови, нема ништо попријатно од освежителен скок во базенот. Сепак, дали водата што изгледа кристално бистра е навистина толку чиста колку што мислиме?
Пливањето, особено во јавни базени и водни паркови, носи специфични ризици – од благи иритации на кожата до гастроинтестинални инфекции. Но, пливањето носи и бројни придобивки за физичкото, социјалното и менталното здравје, објавува RTS.rs.
Патогени во базените
Насловите во летните вести и објавите на социјалните медиуми честопати го истакнуваат „факторот на гадење“ кога станува збор за заедничките тоалети. Овие стравови не се неосновани.
Добрата вест е дека хлорот, кој е широко користен за дезинфекција на базените, е ефикасен во убивањето на многу патогени. Лошата вест е дека хлорот не делува веднаш – и не убива сè.
Секое лето, има бројни примери на разни инфекции и болести поврзани со пливање во јавни базени и водни паркови.
Тие вклучуваат инфекции на кожата, респираторни проблеми, инфекции на ушите и гастроинтестинални проблеми.
Патогени и средства за дезинфекција
Дури и во правилно хлориран базен, некои патогени можат да преживеат од неколку минути до денови.
Една од најчестите причини е криптоспоридиум, микроскопски организам кој предизвикува дијареја. Овој едноклеточен паразитски вид има цврста надворешна мембрана што му овозможува да преживее во вода третирана со хлор до 10 дена. Се шири кога фекалиите – често од лице со дијареја – ќе влезат во водата и друг пливач ќе ја проголта водата. Дури и многу мала количина, невидлива со голо око, може да зарази десетици луѓе.
Друг чест патоген е pseudomonas aeruginosa, бактерија која предизвикува осип и воспаление на надворешното уво (т.н. „пливачко уво“). Вируси како што се норовирусот и аденовирусот, исто така, можат да преживеат во водата во базенот и да предизвикаат болест.
Пливачите внесуваат различни телесни супстанции во водата, вклучувајќи пот, урина, клетки на кожата и масла. Овие супстанции, особено потта и урината, реагираат со хлорот и создаваат хемиски нуспроизводи наречени хлорамини, кои можат да претставуваат ризик за здравјето.
Хлорамините се одговорни за силниот мирис на хлор. Чистиот базен всушност не треба да има интензивен мирис на хлор или било кој друг мирис. Честа заблуда е дека силниот мирис на хлор е добар знак – напротив, може да биде црвено светло дека водата е контаминирана и дека базенот треба да се избегнува.
Како да избегнете инфекции
Повеќето ризици од базени можат да се намалат со едноставни мерки што ги преземаат и персоналот на базенот и пливачите. Иако повеќето инфекции поврзани со базенот не се фатални, никој не сака да го помине летниот одмор затворен во бања.
Овие совети можат да ви помогнат да избегнете бактерии и вируси во базенот:
Истуширајте се пред да влезете во вода. Едноминутното туширање ги отстранува повеќето нечистотии и маснотии од телото, што ја подобрува ефикасноста на хлорот.
Избегнувајте го базенот ако сте болни, особено ако имате дијареја или отворени рани. Патогените микроорганизми брзо се шират во водата.
Обидете се да не голтате вода – ова го намалува ризикот од инфекција.
Ако ви е дијагностицирана криптоспоридиоза, почекајте две недели откако ќе престане дијарејата пред да се вратите во базенот.
Одете почесто во тоалет – и за децата и за возрасните, ова помага да се спречат „несреќи“ во водата.
Темелно исушете ги ушите по пливањето – ова помага да се спречи „пливачко уво“. Не пливајте со отворенa рана или барем заштитете ја добро со водоотпорен фластер. Истуширај се по пливањето за да ги отстраниш бактериите од кожата.