Американските воени стратези предупредуваат дека причината за ограничениот напредок на украинската контраофанзива може да се крие во фактот што Киев ги распореди своите војници подеднакво на исток и на југ, поради што премногу војници се на погрешни позиции, што на крајот го отежнува пробивањето на руските одбранбени линии.
NYT пишува дека американските генерали тврдат дека пресвртот ќе се случи во моментот кога Киев првенствено ќе ги концентрира своите трупи на југ, бидејќи најважната цел во оваа фаза од војната треба да биде прекинување на линијата за снабдување на југ со цел да започнат да се исцрпуваат војниците и на истокот. Само со радикална тактичка промена, велат, ќе може да се забрза темпото на контраофанзивата, која трае речиси 3 месеци, без очекуваните резултати.
Според информациите на западните разузнавачки служби, украинските сили во моментов се на „резерва“ на своите капацитети, а веќе во средината на септември би можеле да се најдат во сериозни проблеми, поради што не ќе можат да си дозволат да ги игнорираат добронамерните совети на искусни сојузници. Посебно ако се земе во предвид фактот дека доаѓа есен, и поврнежливите, постудените и калливите месеци секако ќе го забават напредокот на контраофанзивата.
NYT наведува дека зад овие предупредувања од американска страна стои генералот Марк Мили и неговиот британски колега Сер Тони Радакин, кој се покажа како клучен играч од почетокот на украинската контраофанзива бидејќи е на „брзо бирање“ со Киев.
Украинските команданти ги распоредија своите трупи речиси подеднакво на исток и југ, поради што во моментот има речиси еднаков број војници во непосредна близина на изгубениот и тактички неважен Бахмут и стратешки исклучително важните Меритопољ и Бердјанск на југ.
Станува збор за стара советска воена доктрина (на која Русите подлегнаа во иста мера), според која стратезите ја вооружуваат секоја единица подеднакво за да ја намалат веројатноста за развој на непријателство и конкурентност меѓу нив, што би довело до пад на моралот. Меѓутоа, таквиот пристап на крајот резултира со фактот дека воениот штаб „не може да го види дрвото од шумата“ и непотребно троши човечки и воен капитал на однапред изгубени битки. Бахмут беше можеби најдобриот пример за таа доктрина.
Со фокусирање на сите моментално расположливи сили на југот, дури и по цена на краткорочно губење на повеќе војници и опрема, Украинците ќе можат да го прекинат спасот на Русите за снабдување и со тоа да удрат врз нивната најголема предност – нивната жилавост во рововите.
NYT пишува дека постојат првите индиции за преместување на украинските војници на југ, што сугерира дека Киев ги послушал советите на своите сојузници на западот. Неколку воени аналитичари веруваат дека сега е предоцна за промена која би имала вистински ефект на бојното поле, но американските генерали тврдат дека сè уште не е сè осудено на пропаст, туку дека треба да се прилагодат само реалните цели што Украина може да ги постигне до зима кога речиси сигурно поради временските услови ќе треба да дојде до забавување на воените активности. Според нив, Киев би можел да биде задоволен со успешно враќање на контролата над половина од територијата кон Азовското Море до постудените месеци, бидејќи на тој начин ќе може да гранатира дополнителни руски патишта кои ги снабдуваат окупираните територии.