Апсењето на Вељко Беливук и другите кои се декларираат како навивачи на Партизан повторно ги актуелизираат врските помеѓу криминалот и фудбалските клубови во Србија.
Најмногу се зборува за Црвена Звезда и Партизан, иако проблеми има и во Војводина, каде некои играчи доаѓаат на тренинг со обезбедување.
Дали и зошто клубовите толерираат криминалци меѓу навивачите?, пишува српски „Б92“.
Ова навивање сега изгледа безопасно, кога ќе видиме во што се сомневаат навивачите на фудбалските клубови. По заканите на новинари, полицијата најверојатно за првпат ги уапси хулиганите одговорни за тоа.
Во меѓувреме, ситуацијата само се влоши, а сега навивачите се товарат за најмонструозни злосторства.
Уредникот на спортската редакција, Милош Шарановиќ, вели дека е ужасно вознемирен што се покажало дека навивачот е подеднакво престапник, криминалец или што и да е, но тоа не е случајно.
„Некаква симбиоза трае предолго, не знам дали некој може да каже дека не бил свесен што се случува. Навивачите не се навистина навивачи, клубовите го толерираат нивното однесување за да немаат проблеми со нив, сите се повеќе или помалку луди или едноставно немаат храброст да се соочат со проблемот и така иде тоа“, рече тој.
И така се одвива, може да се каже уште од 90-тите години на минатиот век, кога распадот на Југославија практично започна од судирот на навивачите на загрепскиот Максимир.
После тоа, Жељко Ражнатовиќ Аркан доаѓа на кормилото на навивачите на Звезда, а ‘рбетот на неговата Српска доброволна гарда е составен од навивачи.
„Едното причина е таму каде што има пари, а има и пари, во фудбалот повеќе отколку во другите спортови, а другата, ми се чини, како се замислени навивачките структури, не само овде, туку и во цела Европа Ова уредување потсетува на армија и е нешто што може да се прилагоди на други цели“, рече Шарановиќ.
Аркан подоцна беше убиен, а еден од мотивите може да биде конфликт околу продажбата на играчи. Во меѓувреме, се појавија разни ликови и водачи на навивачите, особено во Партизан, сè до доаѓањето на Александар Станковиќ, познат како Сале Мутави, кој ја презеде јужната трибина.
По неговото убиство, Вељко Беливук и Веља Неволја ја наследија трибината, додека другите водачи беа убиени или исчезнати.
„Тешко е да се објасни тој вид на трпеливост, знаете дека нешто не е во ред, знаете дека не можете да влијаете на тоа, ако ништо друго, слушате од други луѓе дека таму се случува нешто контроверзно, и ништо, чекаш да помине. Едноставен начин стана тука, секогаш кога ќе се појави приказна, тоа е логична претпоставка или се спротивставувате, немате храброст, немате услови, го разбирам тоа, јас навистина не обвинувам никого што не е доволно определен да се спротивстави на нешто што може да му донесе проблеми. Претпоставувам дека доаѓаш и велиш, луѓе, не би сакал да учествувам во ова“, вели Шарановиќ.
Единствениот кој досега кажа многу, дека повеќе нема да учествува во ова, е потпретседателот на ФК Партизан, Владимир Вулетиќ, кој поради сите настани поврзани со клубот, поднесе неотповиклива оставка.