Германскиот производител на аспарагус, Харм Шмитендорф, се жали на тешкотијата да се најдат работници. И покрај тоа што плаќа речиси 3.000 евра месечно, невработените лица, особено Германците, се двоумат дали да ја прифатат работата.
„Германците треба да ги кренат задниците“, изјави тој, според „Фокус“.
Шмитендорф долго време се потпирал на странски работници, што досега функционирало добро. Меѓутоа, сега станува сè потешко да се регрутираат и задржат овие работници. Полските и романските берачи на аспарагус сега заработуваат доволно поради минималната плата, па често се враќаат во својата татковина уште пред крајот на сезоната, вели 54-годишникот. Поради ова, аспарагусот останува необран на нивите.
Овој 54-годишник исклучиво се занимава со одгледување аспарагус и мора да заработи за цела година во ограничен временски период. Тој се жали дека невработените Германци се откажуваат по еден ден работа или одат на боледување. И покрај тоа, тој мора да им исплати плата за уште шест недели.
„Се откажав од пријавување на слободни работни места во Заводот за вработување. Никој не доаѓа. А ако дојде, заминува по еден ден или оди на боледување. Германците треба да ги подигнат своите задници“, вели искусниот одгледувач на аспарагус од Шлезвиг-Холштајн.
„Полските берачи на аспарагус исто така имаат болки во грбот во првите неколку дена“, додава Шмитендорф.
Напорната работа бара многу од работниците, особено на почетокот на сезоната, пред телото да се навикне на интензивната физичка активност. Но, по првичните тешкотии, телото се прилагодува на товарот, објаснува тој.
Оваа сезона, Шмитендорф се потпира исклучиво на полски берачи на аспарагус и им плаќа 14 евра на час. Со шестдневна работна недела и 48 работни часа неделно, месечната плата достигнува 2.912 евра. Ова е значителен приход за берачите, но очигледно не е доволен поттик за германските невработени да работат во земјоделството. Сопругата на Шмитендорф е убедена: „Без источноевропските работници во Германија, немаше да имаме што да јадеме“.