Екстремните временски услови ја загрозуваат иднината на плантажите со какао низ целиот свет, претставувајќи сериозна закана за иднината на индустријата за чоколадо. Затоа, научниците истражуваат други култури кои се поотпорни на климатските промени, од кои би можел да се направи нов деликатес.
Поголемиот дел од какаото (околу 60 проценти) доаѓа од Западна Африка, од влажни земји како што се Брегот на Слоновата Коска и Гана, каде што топлите температури и обилните врнежи од дожд се менуваат со кратки сушни периоди, пишува Euronews.
Сепак, во текот на изминатите две години, производството на какао се намали за до 40 проценти. Како резултат на тоа, цените на чоколадото скокнаа на нивоа невидени од 1970-тите, а експертите предупредуваат дека светот без какао би можел да стане реалност до 2050 година.
Постојат неколку фактори кои укажуваат на можно исчезнување на чоколадото. Претходните извештаи ги наведуваа нелегалното рударство на злато, стареењето на какао дрвјата, па дури и шверцот како причини – но истражувањата покажуваат дека главниот виновник е сè поострата разлика помеѓу екстремните врнежи од дожд.
Од Универзитетот Харвард велат дека ранливоста на какаото на временските услови не е ништо ново, туку дека климатските промени „го зголемуваат интензитетот на екстремните врнежи од дожд“ како што температурите растат.
За секој еден степен Целзиусов пораст на температурата на воздухот, атмосферата може да задржи околу седум проценти повеќе влага, што доведува до пообилни и поинтензивни врнежи од дожд.
„Основната физика е едноставна: потоплата атмосфера содржи повеќе влага, што ги интензивира екстремните врнежи од дожд. Ова води до заситување на почвата, ерозија на почвата и создавање услови погодни за габични заболувања“, објаснуваат истражувачите.
Поттикнати од овој колапс предизвикан од климата, научниците од Националниот универзитет во Сингапур се обидоа да најдат решение.
Фото: Јутјуб/Принтскрин/ДВ
Истражувачите се фокусираа на рогачот, растение отпорно на климатски промени, родено во Медитеранот, кое полека добива внимание како алтернатива на какаото.
За разлика од какаото, рогачот напредува во топли, суви услови и бара многу малку вода. Кога се пече, ослободува уникатна арома што наликува на какао, но неговиот вкус сè уште не е сосема ист.
За да се надмине овој проблем, тимот разви две техники за менување на вкусот на растението, користејќи ензими за подобрување на горчината и сладоста.
Третманот со ензими е едноставен и чист метод што бара минимална обработка, за разлика од другите процеси што вклучуваат груби хемикалии, како што е хлороводородна киселина, за подобрување на вкусот.
Со подобрување на ароматичниот профил на рогачот, истражувачите веруваат дека би можеле да ги охрабрат производителите на слатки да го користат рогачот во производи што инаку бараат какао, како што се чоколадни плочки, какао во прав, слатки пијалоци и други производи базирани на какао.
Доколку се имплементираат во голем обем, овие методи би можеле „значително да ја намалат“ зависноста на индустријата за чоколадо од какао, правејќи ги синџирите на снабдување поотпорни на климатските промени и епидемиите на болести на културите.
„Нашето истражување не е само обид да се реплицира вкусот на какаото – туку станува збор и за тоа состојките што ги користиме за да ги направиме алтернативите за чоколадо поразновидни“, вели Манфред Ку, главен автор на трудот.
„Свртувањето кон издржливи, климатски отпорни култури како рогачот може да ѝ помогне на индустријата да се прилагоди на еколошките предизвици, а воедно да им понуди на потрошувачите производ во кој можат да уживаат“, заклучува научникот.