Платениците на групата „Вагнер“ ја продолжуваат својата офанзива во околината на Бахмут и зазедоа половина од станбените квартови во градот и, судејќи по се, наскоро целосно ќе ги преземат и останатите. И покрај тоа, украинската команда реши да ја продолжи одбраната на градот, пренесувајќи резерви во оваа насока, што го забави, но не го спречи напредувањето на платениците на Пригожин.
Во исто време, редовната руска армија, која исто така се обидува да нападне во неколку правци во исто време, против послабите украински сили, не може да постигне резултат. Значи, прашањето е што точно го прави „Вагнер“ најефективната руска сила во оваа фаза од војната и како вооружените сили на Украина можат да се спротивстават на тоа?
Првата детална анализа за ова ја објави независниот портал „Медуза“, кој работи од егзил во Рига, Латвија. Платеничката група „Вагнер“, контролирана од бизнисменот Евгениј Пригожин, не учествуваше во почетокот на руската инвазија на Украина.
Тие се појавија во Украина дури во април 2022 година, кога нивните напаѓачки одреди беа префрлени во градот Попасна во областа Луганск. Дотогаш, руската команда, претрпувајќи порази во Киев, Харков и Николаев, започна неуспешни офанзиви во неколку правци во Донбас, а во овие битки само „Вагнер“ успеа да ги избрка вооружените сили на Украина од Попасна.
Веќе тогаш беше јасно дека „Вагнер“ добро ја прилагодил својата тактика на условите кои преовладуваат на фронтот. На пример, во Попасна беше направено видео од битка каде нападната група нивни платеници, со поддршка на извидувачки дрон, успеа да заземе позиција на поголема единица на вооружените сили на Украина.
Потоа, во август, армијата на Пригожин драматично ги прошири своите ресурси, регрутирајќи десетици илјади затвореници, други платеници, главно поранешни војници со договор и пензиониран воен персонал. Додека руските вооружени сили се повлекуваа од северен Донбас минатата есен, „Вагнер“ ја продолжи офанзивата и полека напредуваше кон Бахмут од југ. Во октомври, „Вагнер“ се зајакна толку многу што доби голем дел од фронтот од северниот дел на Горловка до Соледар, каде што имаше редовни руски трупи, кои, сепак, од падот, имаа помошна улога.
Во ноември, кога вооружените сили на Украина го ослободија Херсон и се обидоа да напредуваат кон Сватов на северот на регионот Луганск, стана јасно дека „Вагнер“, и покрај тешката ситуација за сите руски сили на фронтот, подготвува операција за заземање на Соледар и Бахмут. Иако Украинците постојано ја зајакнуваат одбраната со внесување нови сили, овие резерви досега не можеа да ја задржат офанзивата на „Вагнер“. Во исто време, сите други офанзиви на руските сили, започнати во зимскиот период, не донесоа забележителни резултати.
Зошто „Вагнер“ успева, а редовната руска армија не, дури и кога станува збор за елитните единици како маринци и падобранци?
Сè уште има многу мистерии околу „Вагнер“. Познато е дека овие платеници имаат своја артилерија, па дури и авиони, но не се знае многу за организацијата на „Вагнер“ и нејзините методи на војување, до таа мера што не е јасно кој всушност ги подготвува операциите и командува со платениците, како и под кои се околностите ја развиваат својата тактика. Засега единствени извори се неколкуте и не многу конкретни приказни на самите платеници и јавните настапи на Евгениј Пригожин.
Едно е очигледно – командата на „Вагнер“ покажува голема флексибилност, невообичаена за вооружените сили на Руската Федерација. Во текот на досегашната битка за Бахмут, „Вагнер“ многупати ја коригирал насоката на главните напади. Во ноември, платениците изгледаа дека имаат намера да го заобиколат Бахмут од југ, а на почетокот на декември, „Вагнер“ неочекувано ги замени локалните проруски трупи на север кај Соледар.
Потоа ги префрлија своите напори на југ од Бахмут, заземајќи дел од предградијата, а потоа повторно удрија со сета сила во областа Соледар, што доведе до заземање на градот. Следуваше уште еден напад на југ, каде платениците го зазедоа селото Клешејевка, кое беше најважно за одбраната на Бахмут.
Со таквата тактика на ненадејни напади, тие предизвикаа сериозни загуби на резервите ангажирани од вооружените сили на Украина.
Сосема е јасно дека „вагнеровците“ ја подобрија концентрацијата на силите и средствата и воспоставија интеракција помеѓу нивните јуришни одреди и силите за поддршка – артилерија и авијација. Точно, „Вагнер“ има и очигледни слабости затоа што, за разлика од вооружените сили на Руската Федерација, тој не се ни обидува да користи механизирани единици за брзи напади во длабочината на одбраната на украинските трупи. По заземањето на украинската позиција, нивните јуришни единици се консолидираат, се обидуваат да ги обезбедат своите крила и да ги подготват следните напади.
Поради сето ова, излегува дека напредувањето на одредот на „Вагнер“ е методично, но многу бавно, што им овозможува на вооружените сили да префрлат засилувања до местото на главниот напад на платениците. Од јули 2022 година до средината на март 2023 година, одредите на „Вагнер“ не напредуваа подалеку од 30 километри од Попасна во која било насока, каде што го започнаа своето учество во војната.
Дополнително, со ваквата тактика „Вагнер“ трпи големи загуби во работна сила и троши многу муниција. Пригожин неодамна објави дека му требаат 10.000 тони муниција секој месец, што значи дека на „Вагнер“ му требаат повеќе од 6.500 гранати дневно. Ова е повеќе од тоа што украинските вооружени сили пукаат секој ден на сите 900 километри од фронтот.